یهودیان مدعی اند که قدرت اول نظامی منطقه اند و البته قدرت اول اقتصاد؛ بازار بزرگی در مدینه دارند و جواهرسازان و جواهرداران بزرگ حجازند؛ با قلعه های بزرگ و مستحکم متعدد در اکناف مدینه؛ کوه هایی استوار انگار؛ با هم پیمانانی که هر یک ابرقدرتند.
به گزارش وب سازان شمال، مهدی مولایی در یادداشتی با عنوان «از قلعه بنی قینقاع تا پایگاه هوایی نواتیم» در روزنامه جوان نوشت:
یهودیان مدعی اند که قدرت اول نظامی منطقه اند و البته قدرت اول اقتصاد؛ بازار بزرگی در مدینه دارند و جواهرسازان و جواهرداران بزرگ حجازند؛ با قلعه های بزرگ و مستحکم متعدد در اکناف مدینه؛ کوه هایی استوار انگار؛ با هم پیمانانی که هر یک ابرقدرتند. سال های قبل، از جای دیگری به مدینه کوچ کرده اند، اما مدعی اند که صاحبان اصلی این شهرند. رفتار مالکانه با شهر دارند و با شهروندان. گویی که همه، عبدان و بندگان حلقه بر گوشند و داغ بر پیشانی و اینان سروران و آقایان مدینه. پس می کشند و غصب می کنند و تعرض می کنند و پاسخگوی احدی نیستند. یهودیان بنی قینقاع.
پیامبر که به مدینه هجرت می کنند و دل ها مجذوبشان می شود و قدرت را به دست می گیرند، می گویند که مدینه برای مردم است. مردمی که حالا مسلمانند. بنی قینقاع هم اگر می خواهند با آرامش اینجا زندگی کنند، باید که پیمان بندند تا متعرض مردم نشوند، جان های مردم در امان از شمشیرها باشد و ناموسشان در امان از تعرض یهود. می پذیرند. چندی به همین منوال به همزیستی می پردازند و کنار هم زندگی می کنند. بی قتلی و بی تعرضی و غصبی. بنی قینقاع، اما تاب نمی آورد. عمری آقایی کرده. تازیانه بر جان ها نواخته. همه به پایش بلند شده و از اخمش فرار کرده اند؛ حالا باید پهلو به پهلوی سیاهانی که تا دیروز بر دوش هایشان سوار بوده اند، در بازار و معابر قدم بزنند و هیچ نگویند. تاب نمی آورند. به زنی از نوامیس مسلمین در بازار جواهرفروشان تعرض می کنند و خون مردی را که به دفاع از او برخاسته، کف بازارچه می ریزند. پیکر شهید روی دست مسلمین تشییع می شود و مطالبه انتقام در دل ها می جوشد. مشت ها گره می شود و دندان ها روی هم فشرده می شود. بعضی سران عرب، واسطه می شوند که پیامبر از تنبیه یهود منصرف شود؛ پیامبر، اما با سپاهی بزرگ قلعه بنی قینقاع را محاصره می کنند. 15 شبانه روز تمام، یهود منتظر ضربه سخت اسلام، اضطراب می کشد، که امروز داخل قلعه خواهند شد یا فردا. در نهایت بنی قینقاع از قلعه بیرون کشیده می شوند و مدینه از لوثشان پاک می شود؛ به سرزمینی دور اخراج و مدتی بعد به کلی نابود می شوند.
حالا چندین قرن بعد، باز فرزندان یهود نقص پیمان های بین المللی می کنند. گلوله بر جان ها می نشانند، تعرض به نوامیس می کنند و خون مسلمین را می ریزند. خود را صاحب و مالک سرزمین دیگران می دانند و رفتار مالکانه می کنند. دیگران را عبدان و بردگان حلقه بر گوش می دانند و خود را آقا و سرور جهان؛ و درست زمانی که تصور می کنند قلعه های کوه وار مستحکم شان آن ها را در امان نگه خواهد داشت، درست وقتی سران عرب و غیرعرب را واسطه می کنند که در امان بمانند، فرزندان همان پیامبر، با ذکر «یا رسول الله» بر لب، پایگاه هایشان را از بلندی های جولان تا پایگاه هوایی نوآتیم مورد هدف قرار می دهند. امروز صهیون ها می دانند که اگر خودشان دنباله تاریخی بنی قینقاع در فلسطینند، دنباله عقیدتی رسول الله نیز در ایران و محور مقاومت همچنان آنان را زیر ضرب خواهند گرفت و بالطبع عاقبتی جز عاقبت اسلافشان منتظر آن ها نخواهد بود؛ تخلیه فلسطین، تبعید و پراکندگی در سرزمین های دور و در نهایت نابودی و اضمحلال ان شاءالله!
پایان خبر وب سازان شمال
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "از قلعه بنی قینقاع تا پایگاه هوایی نواتیم" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "از قلعه بنی قینقاع تا پایگاه هوایی نواتیم"، کلیک کنید.