mchc در آزمایش خون + دلایل بالا و پایین بودن آن

MCHC چیست؟

MCHC مخفف Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration و به معنای میانگین غلظت هموگلوبین گلبول قرمز است. این شاخص میزان هموگلوبین موجود در حجم مشخصی از گلبول های قرمز را اندازه گیری می کند. هموگلوبین پروتئین اصلی گلبول های قرمز است که مسئول حمل اکسیژن از ریه ها به بافت های بدن و بازگرداندن دی اکسید کربن به ریه ها برای دفع است.

MCHC یکی از چندین شاخص گلبول قرمز است که در آزمایش خون کامل (CBC) اندازه گیری می شود. این شاخص ها به پزشکان کمک می کنند تا اطلاعات دقیقی در مورد اندازه تعداد و ویژگی های گلبول های قرمز خون به دست آورند و به تشخیص انواع مختلف کم خونی و سایر اختلالات خونی کمک می کنند. در کنار MCHC شاخص های دیگری مانند MCV (میانگین حجم گلبول قرمز) و MCH (میانگین هموگلوبین گلبول قرمز) نیز بررسی می شوند که هر کدام جنبه های مختلفی از گلبول های قرمز را ارزیابی می کنند.

اهمیت MCHC در تشخیص بیماری ها

اندازه گیری MCHC به دلایل متعددی در تشخیص و پیگیری بیماری ها اهمیت دارد :

• تشخیص انواع کم خونی : MCHC به همراه سایر شاخص های گلبول قرمز نقش کلیدی در تشخیص افتراقی انواع مختلف کم خونی دارد. کم خونی شرایطی است که در آن تعداد گلبول های قرمز یا میزان هموگلوبین در خون کاهش می یابد و منجر به کاهش توانایی خون در حمل اکسیژن می شود. تغییرات MCHC می تواند به تشخیص نوع کم خونی مانند کم خونی فقر آهن کم خونی ناشی از بیماری های مزمن یا کم خونی همولیتیک کمک کند.
• ارزیابی وضعیت هیدراتاسیون بدن : افزایش MCHC می تواند در شرایط کم آبی بدن رخ دهد زیرا غلظت هموگلوبین در حجم کمتری از خون افزایش می یابد.
• شناسایی اختلالات ژنتیکی گلبول قرمز : برخی اختلالات ژنتیکی مانند اسفروسیتوز ارثی می توانند منجر به افزایش MCHC شوند.
• پیگیری پاسخ به درمان : در بیماران مبتلا به کم خونی اندازه گیری MCHC در طول درمان می تواند به پزشک کمک کند تا اثربخشی درمان را ارزیابی کرده و در صورت نیاز تغییرات لازم را در برنامه درمانی اعمال کند.

مقدار نرمال MCHC

مقدار نرمال MCHC معمولاً بین ۳۲ تا ۳۶ گرم در دسی لیتر (g/dL) یا ۳۲۰ تا ۳۶۰ گرم در لیتر (g/L) است. این محدوده ممکن است بسته به آزمایشگاه و روش های اندازه گیری کمی متفاوت باشد بنابراین همواره بهتر است به محدوده نرمال ذکر شده در برگه آزمایش خود توجه کنید.

محدوده نرمال MCHC :

• ۳۲ تا ۳۶ g/dL
• ۳۲۰ تا ۳۶۰ g/L

تغییرات در MCHC خارج از این محدوده نرمال می تواند نشانه ای از مشکلات زمینه ای باشد و نیاز به بررسی های بیشتر دارد. در ادامه به بررسی دلایل و علائم بالا و پایین بودن mchc در آزمایش خون خواهیم پرداخت.

دلایل افزایش MCHC (MCHC بالا) : هیپرکرومی

افزایش MCHC که به آن هیپرکرومی نیز گفته می شود به وضعیتی اطلاق می شود که غلظت هموگلوبین در گلبول های قرمز بالاتر از حد نرمال باشد. این وضعیت معمولاً به دلیل کاهش حجم گلبول قرمز در مقایسه با میزان هموگلوبین موجود در آن رخ می دهد.

مهم ترین دلایل افزایش MCHC عبارتند از :

• کم آبی بدن (Dehydration) : یکی از شایع ترین دلایل افزایش کاذب MCHC کم آبی بدن است. در حالت کم آبی حجم مایع خون کاهش می یابد و در نتیجه غلظت اجزای خون از جمله هموگلوبین به طور نسبی افزایش می یابد. در این حالت افزایش MCHC به تنهایی نشان دهنده مشکل خونی نیست و با جبران کم آبی مقدار MCHC به حالت نرمال بازمی گردد.
• اسفروسیتوز ارثی (Hereditary Spherocytosis) : یک اختلال ارثی است که در آن گلبول های قرمز به جای شکل مقعر دیسکی شکل کروی (اسفروسیت) به خود می گیرند. این گلبول های کروی شکل شکننده تر هستند و زودتر از بین می روند (همولیز). در اسفروسیتوز ارثی به دلیل تغییر شکل گلبول های قرمز و کاهش سطح آن ها نسبت به حجم MCHC افزایش می یابد. این بیماری می تواند منجر به کم خونی همولیتیک زردی و بزرگ شدن طحال شود.
• بیماری گلبول قرمز داسی شکل (Sickle Cell Disease) : یک بیماری ژنتیکی دیگر است که در آن هموگلوبین غیرطبیعی به نام هموگلوبین S تولید می شود. این هموگلوبین غیرطبیعی باعث می شود گلبول های قرمز در شرایط کمبود اکسیژن به شکل داسی تغییر شکل دهند. گلبول های داسی شکل سفت و چسبنده هستند و می توانند جریان خون را مسدود کرده و باعث درد آسیب به اندام ها و افزایش MCHC شوند.
• سوختگی های شدید (Severe Burns) : سوختگی های شدید می توانند منجر به از دست دادن مایعات بدن و غلیظ شدن خون شوند که در نتیجه MCHC را افزایش می دهد. همچنین آسیب مستقیم به گلبول های قرمز ناشی از سوختگی نیز می تواند در افزایش MCHC نقش داشته باشد.
• هموگلوبین C (Hemoglobin C Disease) : یک اختلال ژنتیکی کمتر شایع است که در آن نوع دیگری از هموگلوبین غیرطبیعی به نام هموگلوبین C تولید می شود. این هموگلوبین غیرطبیعی می تواند منجر به افزایش MCHC و کم خونی خفیف شود.
• کم خونی همولیتیک اتوایمیون (Autoimmune Hemolytic Anemia) : در این بیماری سیستم ایمنی بدن به اشتباه به گلبول های قرمز خود حمله کرده و آن ها را از بین می برد (همولیز). برخی از انواع کم خونی همولیتیک اتوایمیون می توانند با افزایش MCHC همراه باشند.

علائم MCHC بالا

افزایش MCHC به خودی خود معمولاً علامت مستقیمی ایجاد نمی کند بلکه علائم ناشی از بیماری زمینه ای است که باعث افزایش MCHC شده است. به عنوان مثال :

• علائم کم آبی : تشنگی شدید خشکی دهان و پوست کاهش دفع ادرار سرگیجه خستگی و ضعف.
• علائم اسفروسیتوز ارثی : زردی پوست و چشم ها (یرقان) خستگی ضعف تنگی نفس بزرگ شدن طحال سنگ های صفراوی.
• علائم بیماری گلبول قرمز داسی شکل : درد شدید (بحران داسی شکل) خستگی تنگی نفس زردی تاخیر در رشد در کودکان عفونت های مکرر.
• علائم کم خونی همولیتیک اتوایمیون : خستگی ضعف تنگی نفس زردی ادرار تیره رنگ بزرگ شدن طحال.

در صورتی که در آزمایش خون خود با MCHC بالا مواجه شدید مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا علت زمینه ای مشخص شود و درمان مناسب آغاز گردد.

دلایل کاهش MCHC (MCHC پایین) : هیپوکرومی

کاهش MCHC که به آن هیپوکرومی نیز گفته می شود به وضعیتی اطلاق می شود که غلظت هموگلوبین در گلبول های قرمز پایین تر از حد نرمال باشد. در این حالت گلبول های قرمز حاوی هموگلوبین کمتری هستند و در زیر میکروسکوپ کم رنگ تر به نظر می رسند.

مهم ترین دلایل کاهش MCHC عبارتند از :

• کم خونی فقر آهن (Iron Deficiency Anemia) : شایع ترین علت کاهش MCHC کم خونی ناشی از کمبود آهن است. آهن برای تولید هموگلوبین ضروری است و کمبود آهن منجر به تولید گلبول های قرمز با هموگلوبین کمتر و در نتیجه MCHC پایین می شود. کم خونی فقر آهن می تواند ناشی از دریافت ناکافی آهن از طریق رژیم غذایی خونریزی مزمن (مانند خونریزی گوارشی یا خونریزی شدید قاعدگی) افزایش نیاز به آهن (مانند بارداری) یا اختلال در جذب آهن باشد.
• تالاسمی (Thalassemia) : گروهی از اختلالات ژنتیکی هستند که بر تولید هموگلوبین تأثیر می گذارند. در تالاسمی تولید زنجیره های آلفا یا بتا هموگلوبین دچار اختلال می شود و در نتیجه هموگلوبین غیرطبیعی و گلبول های قرمز با MCHC پایین تولید می شوند. تالاسمی می تواند انواع مختلفی داشته باشد و شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.
• کم خونی سیدروبلاستیک (Sideroblastic Anemia) : گروهی از اختلالات خونی هستند که در آن ها مغز استخوان قادر به تولید گلبول های قرمز سالم به میزان کافی نیست. در کم خونی سیدروبلاستیک آهن در داخل گلبول های قرمز در حال تکامل تجمع می یابد اما به طور موثر برای تولید هموگلوبین استفاده نمی شود و در نتیجه MCHC کاهش می یابد. این نوع کم خونی می تواند ارثی یا اکتسابی باشد (ناشی از داروها سموم یا بیماری های دیگر).
• مسمومیت با سرب (Lead Poisoning) : سرب یک فلز سنگین سمی است که می تواند بر تولید هموگلوبین و عملکرد مغز استخوان تأثیر منفی بگذارد. مسمومیت با سرب می تواند منجر به کم خونی با MCHC پایین و سایر مشکلات سلامتی شود.
• کم خونی ناشی از بیماری های مزمن (Anemia of Chronic Disease) : برخی بیماری های مزمن مانند بیماری های التهابی مزمن (مانند آرتریت روماتوئید بیماری التهابی روده) عفونت های مزمن بیماری های کلیوی و سرطان ها می توانند منجر به کم خونی شوند که اغلب با MCHC پایین همراه است. در این نوع کم خونی بدن به درستی از آهن موجود برای تولید هموگلوبین استفاده نمی کند.

علائم MCHC پایین

علائم MCHC پایین نیز مانند MCHC بالا بیشتر مربوط به کم خونی و کمبود اکسیژن رسانی به بافت های بدن است. شایع ترین علائم عبارتند از :

• خستگی و ضعف : احساس خستگی و کمبود انرژی یکی از رایج ترین علائم کم خونی با MCHC پایین است.
• تنگی نفس : به خصوص هنگام فعالیت بدنی به دلیل کاهش ظرفیت حمل اکسیژن خون.
• رنگ پریدگی پوست و غشاهای مخاطی : به دلیل کاهش هموگلوبین خون.
• سرگیجه و سردرد : ناشی از کاهش اکسیژن رسانی به مغز.
• ضربان قلب سریع : قلب برای جبران کمبود اکسیژن سریع تر پمپاژ می کند.
• دست ها و پاهای سرد : به دلیل گردش خون ضعیف.
• تمایل به خوردن مواد غیرخوراکی (پیکا) : در کم خونی فقر آهن شدید ممکن است فرد تمایل غیرطبیعی به خوردن موادی مانند یخ خاک یا کاغذ پیدا کند.

در صورت مشاهده این علائم و یا داشتن MCHC پایین در آزمایش خون مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و درمان ضروری است.

تشخیص MCHC بالا و پایین

تشخیص MCHC بالا یا پایین معمولاً با انجام آزمایش خون کامل (CBC) آغاز می شود. این آزمایش شاخص های مختلف گلبول های قرمز از جمله MCHC را اندازه گیری می کند. اگر MCHC خارج از محدوده نرمال باشد پزشک ممکن است آزمایش های تکمیلی را برای تعیین علت زمینه ای تجویز کند.

مراحل تشخیص MCHC بالا و پایین :

1. آزمایش خون کامل (CBC) : اولین قدم انجام آزمایش CBC است که MCHC و سایر شاخص های خونی را اندازه گیری می کند.
2. بررسی سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی : پزشک سابقه پزشکی بیمار از جمله علائم داروهای مصرفی سابقه خانوادگی بیماری های خونی و رژیم غذایی را بررسی می کند. معاینه فیزیکی نیز برای ارزیابی علائم بالینی مانند رنگ پریدگی زردی بزرگی طحال و سایر نشانه ها انجام می شود.
3. آزمایش های تکمیلی : بر اساس نتایج CBC و سابقه پزشکی ممکن است آزمایش های تکمیلی زیر تجویز شوند :
• آزمایش آهن خون : شامل اندازه گیری سطح آهن سرم فریتین (ذخیره آهن بدن) ترانسفرین (پروتئین حمل کننده آهن) و ظرفیت کل اتصال به آهن (TIBC) برای تشخیص کم خونی فقر آهن.
• آزمایش های هموگلوبین الکتروفورز : برای تشخیص انواع هموگلوبین غیرطبیعی مانند هموگلوبین S (در بیماری گلبول قرمز داسی شکل) و هموگلوبین C.
• آزمایش اسمیر خون محیطی : بررسی گلبول های قرمز زیر میکروسکوپ برای تشخیص تغییرات شکل و اندازه آن ها مانند اسفروسیت ها در اسفروسیتوز ارثی یا گلبول های داسی شکل در بیماری گلبول قرمز داسی شکل.
• آزمایش های مغز استخوان : در موارد نادر و پیچیده ممکن است نمونه برداری از مغز استخوان (بیوپسی مغز استخوان) برای بررسی تولید گلبول های قرمز و تشخیص اختلالات مغز استخوان انجام شود.
• آزمایش های ژنتیکی : برای تشخیص اختلالات ارثی مانند تالاسمی و اسفروسیتوز ارثی.
• آزمایش های عملکرد کلیه و کبد : برای بررسی بیماری های مزمن زمینه ای که می توانند بر MCHC تأثیر بگذارند.

درمان MCHC بالا و پایین

درمان MCHC بالا یا پایین به علت زمینه ای آن بستگی دارد. هدف اصلی درمان رفع علت اصلی تغییر MCHC و بازگرداندن آن به محدوده نرمال است.

درمان MCHC بالا (هیپرکرومی) :

• درمان کم آبی : در صورتی که افزایش MCHC ناشی از کم آبی باشد درمان اصلی جبران مایعات بدن است. این کار می تواند از طریق نوشیدن مایعات کافی به صورت خوراکی یا تزریق مایعات وریدی در موارد شدید انجام شود.
• درمان اسفروسیتوز ارثی : درمان اسفروسیتوز ارثی ممکن است شامل موارد زیر باشد :
• اسید فولیک : برای کمک به تولید گلبول های قرمز سالم.
• انتقال خون : در موارد کم خونی شدید.
• برداشتن طحال (اسپلنکتومی) : در برخی موارد شدید برداشتن طحال ممکن است توصیه شود زیرا طحال مسئول تخریب گلبول های قرمز غیرطبیعی است.
• درمان بیماری گلبول قرمز داسی شکل : درمان بیماری گلبول قرمز داسی شکل شامل مدیریت بحران های درد پیشگیری از عوارض و درمان های دارویی برای کاهش دفعات بحران ها و بهبود کیفیت زندگی است.
• درمان کم خونی همولیتیک اتوایمیون : درمان این بیماری ممکن است شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی کورتیکواستروئیدها ایمونوگلوبولین و در موارد شدید برداشتن طحال باشد.

درمان MCHC پایین (هیپوکرومی) :

• درمان کم خونی فقر آهن : درمان اصلی کم خونی فقر آهن جبران کمبود آهن است. این کار معمولاً با تجویز مکمل های آهن خوراکی انجام می شود. در برخی موارد ممکن است نیاز به تزریق آهن وریدی باشد. همچنین شناسایی و درمان علت خونریزی مزمن (در صورت وجود) ضروری است.
• درمان تالاسمی : درمان تالاسمی به نوع و شدت بیماری بستگی دارد. در موارد خفیف ممکن است نیازی به درمان نباشد. در موارد شدیدتر درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد :
• انتقال خون منظم : برای جبران کمبود گلبول های قرمز.
• شلاته کننده های آهن : برای جلوگیری از تجمع آهن ناشی از انتقال خون مکرر.
• پیوند مغز استخوان : در موارد شدید پیوند مغز استخوان می تواند درمان قطعی باشد.
• درمان کم خونی سیدروبلاستیک : درمان کم خونی سیدروبلاستیک به نوع و علت آن بستگی دارد. ممکن است شامل موارد زیر باشد :
• ویتامین B۶ (پیریدوکسین) : در برخی موارد کم خونی سیدروبلاستیک ارثی.
• داروهای سرکوب کننده مغز استخوان : در برخی موارد کم خونی سیدروبلاستیک اکتسابی.
• انتقال خون : در موارد شدید.
• درمان مسمومیت با سرب : درمان مسمومیت با سرب شامل حذف منبع سرب و استفاده از داروهای شلاته کننده برای دفع سرب از بدن است.
• درمان کم خونی ناشی از بیماری های مزمن : درمان این نوع کم خونی بر مدیریت بیماری زمینه ای تمرکز دارد. در برخی موارد ممکن است از داروهایی مانند اریتروپویتین (EPO) برای تحریک تولید گلبول های قرمز استفاده شود.

پیشگیری از تغییرات MCHC

پیشگیری از تغییرات MCHC بستگی به علت زمینه ای دارد. با این حال برخی اقدامات کلی می توانند به حفظ سلامت خون و پیشگیری از برخی از علل شایع تغییرات MCHC کمک کنند :

راهکارهای پیشگیری :

• رژیم غذایی متعادل و غنی از آهن : مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز مرغ ماهی حبوبات سبزیجات برگ سبز تیره و غلات غنی شده می تواند به پیشگیری از کم خونی فقر آهن کمک کند.
• مصرف کافی مایعات : نوشیدن آب کافی در طول روز به جلوگیری از کم آبی بدن و افزایش کاذب MCHC کمک می کند.
• اجتناب از مسمومیت با سرب : دوری از منابع سرب مانند رنگ های قدیمی حاوی سرب لوله های سربی و آلودگی های محیطی می تواند از مسمومیت با سرب و کم خونی ناشی از آن جلوگیری کند.
• مدیریت بیماری های مزمن : کنترل و مدیریت صحیح بیماری های مزمن می تواند از کم خونی ناشی از بیماری های مزمن جلوگیری کند.
• غربالگری و تشخیص زودهنگام : انجام آزمایش های خون دوره ای و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم غیرطبیعی می تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات خونی و درمان به موقع آن ها کمک کند.

راهکارهای خانگی برای حفظ سطح MCHC

در حالی که درمان تغییرات MCHC نیازمند تشخیص و درمان علت زمینه ای توسط پزشک است برخی راهکارهای خانگی می توانند به حفظ سلامت عمومی و حمایت از سطح نرمال MCHC کمک کنند به ویژه در مواردی که MCHC پایین ناشی از کم خونی فقر آهن خفیف است :

راهکارهای خانگی :

• افزایش مصرف غذاهای غنی از آهن : گنجاندن منابع خوب آهن در رژیم غذایی روزانه بسیار مهم است. این منابع شامل :
• گوشت قرمز : به خصوص گوشت گاو و جگر.
• مرغ و ماهی : به ویژه ماهی های چرب مانند سالمون و تن.
• حبوبات : عدس لوبیا نخود.
• سبزیجات برگ سبز تیره : اسفناج کلم پیچ جعفری.
• غلات غنی شده با آهن : نان و غلات صبحانه غنی شده.
• میوه های خشک : کشمش برگه زردآلو انجیر خشک.
• مصرف ویتامین C همراه با غذاهای غنی از آهن : ویتامین C به جذب بهتر آهن از غذا کمک می کند. مصرف میوه ها و سبزیجات غنی از ویتامین C مانند پرتقال لیمو فلفل دلمه ای گوجه فرنگی و توت فرنگی همراه با غذاهای حاوی آهن توصیه می شود.
• پرهیز از مصرف همزمان چای و قهوه با غذا : تانن های موجود در چای و قهوه می توانند جذب آهن را کاهش دهند. بهتر است مصرف این نوشیدنی ها را بین وعده های غذایی و نه همراه با غذاهای اصلی تنظیم کنید.
• مصرف مکمل های آهن (با مشورت پزشک) : در صورتی که کمبود آهن شدید باشد یا از طریق رژیم غذایی به تنهایی قابل جبران نباشد پزشک ممکن است مکمل های آهن را تجویز کند. مصرف مکمل های آهن باید تحت نظر پزشک باشد تا از مصرف بیش از حد آهن و عوارض جانبی آن جلوگیری شود.
• مصرف کافی مایعات : اطمینان از دریافت کافی مایعات در طول روز به ویژه آب برای حفظ حجم خون و جلوگیری از کم آبی مهم است.
• ورزش منظم : فعالیت بدنی منظم و متعادل می تواند به بهبود گردش خون و سلامت عمومی کمک کند. با این حال در صورت داشتن کم خونی شدید قبل از شروع ورزش های سنگین با پزشک مشورت کنید.
• استراحت کافی : خواب کافی و استراحت مناسب به بدن کمک می کند تا به طور موثرتری گلبول های قرمز تولید کند.

توجه : راهکارهای خانگی تنها به عنوان اقدامات حمایتی و کمکی در نظر گرفته می شوند و جایگزین درمان های پزشکی نیستند. در صورت داشتن MCHC غیرطبیعی تشخیص دقیق و درمان مناسب توسط پزشک متخصص ضروری است.

نتیجه گیری

MCHC یک شاخص مهم در آزمایش خون است که غلظت هموگلوبین در گلبول های قرمز را نشان می دهد. بالا یا پایین بودن MCHC می تواند نشانه ای از مشکلات مختلف سلامتی باشد از جمله کم آبی بدن کم خونی فقر آهن تالاسمی اسفروسیتوز ارثی و بیماری های مزمن دیگر. تشخیص علت تغییرات MCHC نیازمند بررسی سابقه پزشکی معاینه فیزیکی و انجام آزمایش های تکمیلی است. درمان نیز بر اساس علت زمینه ای انجام می شود و هدف آن بازگرداندن MCHC به محدوده نرمال و رفع علائم بیماری است. با رعایت رژیم غذایی متعادل مصرف کافی مایعات و انجام اقدامات پیشگیرانه می توان به حفظ سلامت خون و پیشگیری از برخی از علل تغییرات MCHC کمک کرد. در صورت مشاهده MCHC غیرطبیعی در آزمایش خون مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان ضروری است.

پرسش و پاسخ های متداول

۱. آیا MCHC بالا همیشه خطرناک است؟

افزایش MCHC همیشه خطرناک نیست. در برخی موارد مانند کم آبی بدن افزایش MCHC موقتی است و با جبران مایعات برطرف می شود. اما در موارد دیگر MCHC بالا می تواند نشانه ای از بیماری های جدی تر مانند اسفروسیتوز ارثی یا بیماری گلبول قرمز داسی شکل باشد. بنابراین در صورت مشاهده MCHC بالا پیگیری با پزشک برای تشخیص علت زمینه ای ضروری است.

۲. آیا MCHC پایین همیشه به معنای کم خونی فقر آهن است؟

MCHC پایین اغلب با کم خونی فقر آهن مرتبط است اما دلایل دیگری نیز می تواند داشته باشد از جمله تالاسمی کم خونی سیدروبلاستیک مسمومیت با سرب و کم خونی ناشی از بیماری های مزمن. برای تشخیص دقیق علت MCHC پایین انجام آزمایش های تکمیلی و بررسی توسط پزشک ضروری است.

۳. چگونه می توانم MCHC خود را به حالت نرمال برگردانم؟

برای بازگرداندن MCHC به حالت نرمال ابتدا باید علت اصلی تغییر MCHC توسط پزشک تشخیص داده شود. درمان بر اساس علت زمینه ای انجام می شود. به عنوان مثال در کم خونی فقر آهن درمان شامل مصرف مکمل های آهن است در حالی که در اسفروسیتوز ارثی ممکن است نیاز به درمان های دیگری مانند اسید فولیک یا برداشتن طحال باشد. راهکارهای خانگی مانند رژیم غذایی غنی از آهن و مصرف کافی مایعات می توانند به عنوان اقدامات کمکی در کنار درمان پزشکی مفید باشند.

توصیه مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد و نباید به عنوان جایگزین مشاوره پزشکی تخصصی تلقی شود. در صورت داشتن هرگونه نگرانی در مورد نتایج آزمایش خون خود و یا علائم مربوط به تغییرات MCHC حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب برای شما تجویز شود. پزشک با بررسی کامل وضعیت شما و انجام آزمایش های لازم بهترین راهکار درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد.