فصلنامه در مقاله چیست

فصلنامه علمی، نشریه‌ای تخصصی است که نتایج پژوهش‌های اصیل و معتبر را در یک حوزه خاص علمی منتشر می‌کند و بستری حیاتی برای انتشار مقاله علمی و پیشبرد مرزهای دانش فراهم می‌آورد.

فصلنامه‌ها یکی از انواع نشریات علمی هستند که مقالات تخصصی در زمینه‌های مختلف منتشر می‌کنند. این نشریات به عنوان منابع معتبر برای پژوهشگران و دانشمندان شناخته می‌شوند. بسیاری از این مقالات در پایگاه‌های استنادی معتبر مانند سایت isc نمایه‌سازی می‌شوند، که دسترسی به مقالات علمی معتبر را برای پژوهشگران آسان می‌کند. استفاده از پایگاه isc برای ارتقاء کیفیت پژوهش‌ها برای شما بسیار مفید است.

فصلنامه علمی و نقش آن در مقاله نویسی

در دنیای پویای پژوهش و دانشگاه، انتشار یافته‌های علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهشگران و دانشگاهیان پس از صرف زمان و انرژی قابل توجه برای انجام تحقیقات خود، نیازمند بستری معتبر برای ارائه نتایج کارشان به جامعه علمی هستند. اینجاست که نقش نشریات علمی، و به طور خاص فصلنامه‌های علمی، پررنگ می‌شود. این نشریات به عنوان کانالی رسمی و داوری‌شده، امکان انتشار مقالات علمی را فراهم می‌آورند و از این طریق به چرخه تولید و اشاعه دانش کمک می‌کنند. شناخت دقیق ماهیت فصلنامه علمی، ویژگی‌های آن، انواع مختلف آن و فرآیند چاپ مقاله در آن، برای هر پژوهشگری که قصد ورود به عرصه انتشار مقالات آکادمیک را دارد، ضروری است. این شناخت به انتخاب درست نشریه، آماده‌سازی صحیح مقاله و در نهایت موفقیت در فرآیند پذیرش و چاپ منجر خواهد شد.

تعریف فصلنامه علمی

فصلنامه علمی، نوعی نشریه ادواری است که به صورت منظم، معمولاً هر سه ماه یک بار (فصلی)، توسط مؤسسات علمی، دانشگاه‌ها، انجمن‌های علمی یا ناشران دانشگاهی منتشر می‌شود. هدف اصلی این نشریات، انتشار مقالات پژوهشی، مروری، گزارش‌های کوتاه و سایر محتوای علمی است که بر اساس فرآیندهای استاندارد و تخصصی، از جمله داوری همتا، ارزیابی و تأیید شده‌اند. محتوای فصلنامه‌های علمی معمولاً در یک یا چند زمینه تخصصی خاص متمرکز است و مخاطبان اصلی آن را پژوهشگران، اساتید دانشگاه، دانشجویان تحصیلات تکمیلی و سایر متخصصان در آن حوزه تشکیل می‌دهند. این نشریات به عنوان مخزنی برای ذخیره و انتشار دانش جدید عمل کرده و به جامعه علمی امکان می‌دهند تا از آخرین یافته‌ها و پیشرفت‌ها مطلع شوند و بر اساس آن‌ها تحقیقات آتی خود را بنا نهند.

ویژگی های اصلی فصلنامه

فصلنامه‌های علمی دارای ویژگی‌های کلیدی هستند که آن‌ها را از سایر نشریات متمایز می‌کند و به اعتبار و جایگاه آن‌ها در جامعه علمی می‌افزاید. این ویژگی‌ها شامل فرآیندهای استاندارد برای پذیرش و انتشار محتوا، شناسه‌های منحصر به فرد و برنامه‌ریزی منظم برای انتشار است. این خصوصیات تضمین‌کننده کیفیت، قابلیت استناد و دسترسی پایدار به محتوای علمی منتشر شده هستند. فهم این ویژگی‌ها برای نویسندگان مقالات علمی ضروری است تا بتوانند نشریه مناسب برای انتشار کار خود را انتخاب کرده و انتظارات از فرآیند چاپ را به درستی درک کنند. در ادامه به بررسی سه مورد از مهم‌ترین این ویژگی‌ها می‌پردازیم که ستون فقرات اعتبار و عملکرد یک فصلنامه علمی را تشکیل می‌دهند.

شماره استاندارد بین المللی پیایند (ISSN)

شماره استاندارد بین المللی پیایند (ISSN)، یک کد هشت رقمی منحصر به فرد است که برای شناسایی نشریات ادواری مانند مجلات، روزنامه‌ها، سالنامه‌ها و البته فصلنامه‌های علمی به کار می‌رود. این شماره توسط شبکه بین‌المللی ISSN اختصاص داده می‌شود و کاربرد اصلی آن در شناسایی دقیق یک نشریه خاص، صرف‌نظر از کشور انتشار، زبان یا فرکانس انتشار آن است. ISSN ابزاری حیاتی برای کتابخانه‌ها، مراکز اطلاعاتی، ناشران و توزیع‌کنندگان است تا بتوانند نشریات را به درستی فهرست‌بندی، سفارش‌گذاری، مدیریت و بازیابی کنند. برای پژوهشگران نیز وجود ISSN نشان‌دهنده رسمیت و ثبت بین‌المللی نشریه است و به یافتن و استناد به مقالات منتشر شده در آن کمک می‌کند. هر نشریه، چه چاپی و چه الکترونیکی، ISSN مجزای خود را دارد و این شماره بر روی جلد یا صفحه اطلاعات نشریه درج می‌شود.

فرآیند داوری تخصصی (Peer Review)

فرآیند داوری تخصصی یا داوری همتا (Peer Review)، قلب تضمین کیفیت در انتشار مقالات علمی است. هنگامی که مقاله‌ای به یک فصلنامه علمی ارسال می‌شود، پس از بررسی اولیه توسط سردبیر از نظر انطباق با حوزه موضوعی و ساختار نشریه، برای تعدادی از متخصصان و صاحب‌نظران مستقل در زمینه مربوطه ارسال می‌گردد. این داوران که معمولاً همکاران علمی نویسنده محسوب می‌شوند، مقاله را از نظر اعتبار علمی، روش‌شناسی پژوهش، نوآوری، وضوح بیان و رعایت اصول اخلاقی مورد ارزیابی دقیق قرار می‌دهند. داوران نظرات و پیشنهادات خود را به صورت ناشناس (در مدل‌های داوری دوسو ناشناس) به سردبیر ارائه می‌دهند. سردبیر بر اساس نظرات داوران تصمیم نهایی را در مورد پذیرش، نیاز به بازنگری (جزئی یا کلی) یا رد مقاله اتخاذ کرده و به نویسنده ابلاغ می‌کند. این فرآیند به پالایش مقالات، افزایش کیفیت علمی آن‌ها و جلوگیری از انتشار پژوهش‌های ضعیف یا نادرست کمک شایانی می‌کند.

نظم انتشار (Publication Frequency)

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم فصلنامه‌های علمی، نظم و برنامه مشخص برای انتشار است. همانطور که از نام “فصلنامه” پیداست، این نوع نشریه به صورت فصلی، یعنی چهار بار در سال، منتشر می‌شود. این نظم در انتشار برای جامعه علمی اهمیت دارد، زیرا به پژوهشگران اجازه می‌دهد تا از زمان تقریبی دسترسی به جدیدترین مقالات در حوزه تخصصی خود مطلع باشند. نظم انتشار همچنین به ناشران و کتابخانه‌ها در برنامه‌ریزی برای چاپ، توزیع و فهرست‌بندی نشریه کمک می‌کند. در حالی که فصلنامه‌ها رایج‌ترین نوع نشریه علمی بر اساس فرکانس انتشار هستند، انواع دیگری مانند دوفصلنامه (دو بار در سال)، نیم‌سالنامه (دو بار در سال، با فاصله شش ماه)، سه‌ماه‌نامه (همان فصلنامه)، دوماه‌نامه، ماهنامه و حتی نشریات با انتشار پیوسته (Continuous Publication) نیز وجود دارند. با این حال، اصرار بر یک برنامه منظم و قابل پیش‌بینی، ویژگی اصلی نشریات ادواری علمی محسوب می‌شود.

انواع فصلنامه های علمی

فصلنامه‌های علمی بر اساس نوع محتوایی که منتشر می‌کنند و هدف اصلی انتشارشان، به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. این دسته‌بندی‌ها معمولاً توسط وزارتخانه‌های علوم یا نهادهای علمی معتبر در هر کشور تعیین و اعلام می‌شوند و مبنایی برای ارزیابی اعتبار و جایگاه علمی نشریات فراهم می‌آورند. شناخت این دسته‌بندی‌ها برای پژوهشگران از آن جهت حائز اهمیت است که هر نوع فصلنامه مخاطبان و اهداف خاص خود را دارد و انتشار مقاله در نوع مناسب آن می‌تواند تأثیرگذاری کار پژوهشی را افزایش دهد. رایج‌ترین دسته‌بندی در ایران شامل فصلنامه‌های علمی پژوهشی و علمی ترویجی است، اما انواع دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشند که هر یک به سهم خود در اشاعه دانش نقش‌آفرین هستند.

فصلنامه علمی پژوهشی

فصلنامه‌های علمی پژوهشی، عالی‌ترین سطح نشریات علمی از نظر اعتبار و سخت‌گیری فرآیند داوری محسوب می‌شوند. هدف اصلی این فصلنامه‌ها انتشار نتایج پژوهش‌های اصیل و نوآورانه‌ای است که منجر به کشف یا ارائه دانش جدید در یک زمینه علمی خاص شده‌اند. مقالات منتشر شده در این فصلنامه‌ها معمولاً مبتنی بر تحقیقات میدانی، آزمایشگاهی یا نظری عمیق هستند و از روش‌شناسی دقیق و مستند برخوردارند. فرآیند داوری در این نشریات بسیار دقیق و زمان‌بر است و تنها مقالاتی پذیرفته می‌شوند که سهم قابل توجهی در پیشبرد مرزهای دانش داشته باشند. انتشار مقاله در یک فصلنامه علمی پژوهشی معتبر، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های ارزیابی عملکرد علمی پژوهشگران و اساتید دانشگاهی است و در ارتقاء شغلی و کسب اعتبار علمی نقش محوری دارد. مخاطبان اصلی این نوع نشریات، جامعه تخصصی همان رشته علمی هستند.

فصلنامه علمی ترویجی

فصلنامه‌های علمی ترویجی، برخلاف فصلنامه‌های پژوهشی که بر تولید دانش جدید تمرکز دارند، بیشتر به اشاعه و ترویج دانش موجود می‌پردازند. مقالات منتشر شده در این نشریات ممکن است شامل مرور جامع ادبیات یک موضوع، تحلیل کاربردی یافته‌های پژوهشی، گزارش تجربیات موفق در یک حوزه عملی، یا ارائه راهکارهای مبتنی بر علم برای حل مسائل کاربردی باشند. هدف اصلی فصلنامه‌های ترویجی، ایجاد ارتباط مؤثر بین یافته‌های پژوهشی و نیازهای جامعه، صنعت یا نهادهای اجرایی است. مخاطبان این نشریات طیف وسیع‌تری را شامل می‌شوند، از جمله متخصصان و کارشناسان اجرایی، مدیران، معلمان، دانشجویان و سایر علاقه‌مندان به کاربردهای دانش علمی. فرآیند داوری در این نشریات نیز وجود دارد، اما ممکن است تمرکز آن بیشتر بر جنبه‌های کاربردی، آموزشی و وضوح ارائه مطلب باشد تا نوآوری صرف. انتشار در این نشریات برای انتقال دانش به بخش‌های مختلف جامعه اهمیت دارد.

سایر انواع فصلنامه

علاوه بر دسته‌بندی رایج به علمی پژوهشی و علمی ترویجی، ممکن است انواع دیگری از نشریات علمی نیز بر اساس محتوا یا هدف خاص وجود داشته باشند. به عنوان مثال، برخی نشریات تحت عنوان “علمی مروری” (Review Journals) صرفاً به انتشار مقالات مروری جامع (Comprehensive Review Articles) می‌پردازند که به تحلیل و ترکیب یافته‌های تعداد زیادی از پژوهش‌های پیشین در یک موضوع خاص می‌پردازند و وضعیت فعلی دانش در آن زمینه را ترسیم می‌کنند. نوع دیگر می‌تواند “علمی کاربردی” (Applied Science Journals) باشد که تمرکز ویژه‌ای بر نتایج پژوهش‌هایی دارند که کاربرد عملی و مستقیم در صنعت، کشاورزی، پزشکی یا سایر حوزه‌ها دارند. همچنین ممکن است نشریات “علمی فنی” (Technical Journals) وجود داشته باشند که به جزئیات فنی و مهندسی یافته‌های علمی می‌پردازند. هرچند این دسته‌بندی‌ها ممکن است در نظام ارزیابی نشریات در همه کشورها به صورت رسمی وجود نداشته باشند یا با عناوین دیگری شناخته شوند، اما نشان‌دهنده تنوع در رویکرد و تمرکز نشریات علمی در انتشار انواع مختلف محتوا هستند.

تفاوت فصلنامه با مجله

اغلب اوقات واژه‌های “فصلنامه” و “مجله” در گفتگوهای روزمره یا حتی متون غیرتخصصی به جای یکدیگر به کار می‌روند، اما از نظر فنی و دقیق، این دو واژه کاملاً مترادف نیستند. “مجله” (Magazine یا Journal) یک واژه عام‌تر است که به هر نشریه ادواری (Periodic Publication) اطلاق می‌شود که در فواصل زمانی منظم منتشر می‌گردد. این نشریات می‌توانند موضوعات بسیار متنوعی داشته باشند، از مجلات عمومی و سرگرمی گرفته تا مجلات خبری، فرهنگی، تخصصی و البته مجلات علمی. در مقابل، “فصلنامه” (Quarterly) به نوع خاصی از نشریه ادواری اشاره دارد که فرکانس انتشار آن مشخصاً چهار بار در سال، یعنی هر سه ماه یک بار، است. بنابراین، یک فصلنامه در واقع یک نوع مجله است که بر اساس زمان‌بندی انتشار خود نامگذاری شده است. در زمینه دانشگاهی و پژوهشی، اصطلاح “مجله علمی” یا “نشریه علمی” معادل “Scientific Journal” است و می‌تواند فرکانس‌های انتشار مختلفی داشته باشد (فصلنامه، دوفصلنامه، ماهنامه و…). پس، هر فصلنامه علمی یک مجله علمی است، اما هر مجله علمی لزوماً فصلنامه نیست و ممکن است با فرکانس دیگری منتشر شود. با این حال، به دلیل شیوع انتشار فصلنامه‌ای در حوزه علمی، این دو واژه گاهی به جای هم به کار می‌روند.

نقش فصلنامه در چاپ مقاله و پژوهش

فصلنامه‌های علمی نقشی حیاتی و چندوجهی در اکوسیستم پژوهش و چاپ مقاله ایفا می‌کنند. آن‌ها نه تنها بستری برای انتشار نتایج تحقیقات فراهم می‌آورند، بلکه به عنوان ابزاری برای اعتبارسنجی، اشاعه و حفظ دانش عمل می‌کنند. اولین و شاید مهم‌ترین نقش، فراهم آوردن یک کانال رسمی و داوری‌شده برای انتشار مقالات پژوهشی است. این فرآیند داوری همتا که پیشتر توضیح داده شد، تضمین‌کننده کیفیت و اعتبار علمی مقالات منتشر شده است. دوم، فصلنامه‌ها به اشاعه گسترده یافته‌های پژوهشی در میان جامعه علمی و سایر ذینفعان کمک می‌کنند. با انتشار مقالات در این نشریات، دانش تولید شده در دسترس سایر پژوهشگران قرار می‌گیرد و این امر به پیشبرد تحقیقات بعدی، ایجاد نوآوری و حل مسائل کمک می‌کند. سوم، انتشار در فصلنامه‌های معتبر برای پژوهشگران و دانشگاهیان اهمیت حرفه‌ای بالایی دارد. این امر نشان‌دهنده توانایی آن‌ها در انجام پژوهش‌های با کیفیت و ارتباط مؤثر نتایج آن است و در ارتقاء شغلی، دریافت گرنت‌های تحقیقاتی و ایجاد شهرت علمی نقش کلیدی دارد. در نهایت، فصلنامه‌ها به عنوان آرشیوی برای دانش بشری عمل می‌کنند و امکان دسترسی پایدار به یافته‌های علمی گذشته را فراهم می‌آورند.

مراحل چاپ مقاله در فصلنامه

فرآیند چاپ مقاله در یک فصلنامه علمی معمولاً شامل چندین مرحله استاندارد است که نویسنده باید آن‌ها را طی کند. این مراحل ممکن است بسته به نشریه خاص کمی متفاوت باشند، اما چارچوب کلی آن‌ها مشابه است. مرحله اول، آماده‌سازی مقاله بر اساس دستورالعمل‌های نویسندگان (Author Guidelines) همان فصلنامه است. این دستورالعمل‌ها شامل جزئیات مربوط به ساختار مقاله، فرمت‌بندی، شیوه رفرنس‌دهی، تعداد کلمات و سایر الزامات فنی است. مرحله دوم، ارسال مقاله از طریق سیستم آنلاین نشریه (معمولاً). نویسنده مقاله و اطلاعات نویسندگان همکار را بارگذاری می‌کند. مرحله سوم، بررسی اولیه توسط دفتر نشریه و سردبیر است. در این مرحله، انطباق مقاله با حوزه موضوعی نشریه و رعایت حداقل الزامات فرمت‌بندی بررسی می‌شود. مقالاتی که این مرحله را با موفقیت پشت سر می‌گذارند، وارد مرحله چهارم، یعنی داوری تخصصی (Peer Review) می‌شوند. مقاله برای داوران متخصص ارسال می‌شود و آن‌ها نظرات خود را ارائه می‌دهند. مرحله پنجم، تصمیم‌گیری سردبیر بر اساس نظرات داوران است. تصمیم می‌تواند پذیرش بدون تغییر (نادر)، پذیرش مشروط به بازنگری (جزئی یا کلی) یا رد مقاله باشد. مرحله ششم، انجام بازنگری‌های مورد نیاز توسط نویسنده و ارسال مجدد مقاله بازنگری شده است. این مرحله ممکن است چندین بار تکرار شود. مرحله هفتم، پذیرش نهایی مقاله پس از تأیید سردبیر و داوران (در صورت نیاز) است. مرحله هشتم، مراحل پس از پذیرش شامل ویرایش فنی و زبانی، صفحه‌بندی و آماده‌سازی برای انتشار است. در نهایت، مقاله در شماره مربوطه از فصلنامه (چاپی یا آنلاین) منتشر می‌شود.

اهمیت و مزایای انتشار مقاله در فصلنامه

انتشار مقاله در فصلنامه‌های علمی معتبر، به ویژه فصلنامه‌های علمی پژوهشی، برای پژوهشگران و جامعه علمی مزایای قابل توجهی دارد. اولین و مهم‌ترین مزیت، اعتبارسنجی کار پژوهشی است. فرآیند داوری همتا تضمین می‌کند که مقاله منتشر شده از نظر علمی معتبر، روشمند و نوآورانه است. این اعتبارسنجی برای شهرت و اعتبار حرفه‌ای نویسنده حیاتی است. دوم، انتشار در فصلنامه به اشاعه و دسترسی گسترده‌تر به یافته‌های پژوهشی کمک می‌کند. مقالات منتشر شده در پایگاه‌های اطلاعاتی علمی نمایه می‌شوند و توسط سایر پژوهشگران در سراسر جهان قابل جستجو و دسترسی می‌شوند، که این امر احتمال استناد به کار را افزایش می‌دهد. سوم، انتشار موفقیت‌آمیز در فصلنامه‌های معتبر، به ویژه نشریات دارای ضریب تأثیر بالا، یکی از معیارهای اصلی برای ارزیابی عملکرد علمی افراد، ارتقاء شغلی در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی، و جذب بودجه و گرنت‌های پژوهشی است. چهارم، فرآیند داوری و بازنگری، فرصتی برای دریافت بازخورد سازنده از متخصصان حوزه فراهم می‌آورد که می‌تواند به بهبود کیفیت مقاله و حتی هدایت مسیرهای تحقیقاتی آینده کمک کند. پنجم، انتشار در نشریات معتبر به ایجاد شبکه ارتباطی (Networking) با سایر پژوهشگران و متخصصان در همان زمینه کمک می‌کند. در نهایت، با انتشار مقالات در فصلنامه‌ها، پژوهشگران به مجموعه دانش بشری کمک کرده و زمینه را برای پیشرفت‌های علمی و فناوری در آینده فراهم می‌آورند.

انتخاب فصلنامه مناسب برای چاپ مقاله

انتخاب فصلنامه مناسب برای ارسال مقاله یکی از تصمیمات کلیدی در فرآیند انتشار است و تأثیر مستقیمی بر شانس پذیرش مقاله و میزان دیده شدن آن دارد. این انتخاب باید با دقت و بر اساس معیارهای مشخصی صورت گیرد. اولین و مهم‌ترین معیار، انطباق حوزه موضوعی مقاله با زمینه تخصصی فصلنامه است. پیش از ارسال، باید مطمئن شد که مقاله در دامنه موضوعی نشریه قرار می‌گیرد. دوم، باید به اعتبار علمی و جایگاه نشریه توجه کرد. عواملی مانند نمایه شدن در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر (مانند Web of Science، Scopus، PubMed و پایگاه‌های ملی)، ضریب تأثیر (Impact Factor) (در صورت وجود)، ترکیب هیئت تحریریه و داوران، و شهرت کلی نشریه در جامعه علمی مربوطه، نشان‌دهنده اعتبار آن هستند. سوم، باید به مخاطبان نشریه توجه کرد؛ آیا مخاطبان اصلی مقاله در این نشریه حضور دارند؟ چهارم، فرآیند داوری و زمان‌بندی انتشار نشریه نیز اهمیت دارد. برخی نشریات فرآیند داوری طولانی‌تری دارند و زمان انتشار در آن‌ها بیشتر است. پنجم، باید به دستورالعمل‌های نویسندگان و الزامات نشریه توجه کرد؛ آیا می‌توان مقاله را مطابق با این الزامات آماده کرد؟ ششم، دسترسی به نشریه (Open Access یا مبتنی بر اشتراک) و هزینه‌های احتمالی انتشار (مانند APC) نیز می‌تواند در تصمیم‌گیری مؤثر باشد. بررسی مقالات منتشر شده اخیر در نشریه مورد نظر نیز می‌تواند دید خوبی از نوع و کیفیت مقالات پذیرفته شده به دست دهد.

تفاوت دقیق فصلنامه علمی پژوهشی و ترویجی چیست؟

فصلنامه علمی پژوهشی بر انتشار نتایج تحقیقات اصیل و نوآورانه با هدف تولید دانش جدید تمرکز دارد، در حالی که فصلنامه علمی ترویجی به اشاعه، تحلیل و کاربرد دانش موجود برای مخاطبان گسترده‌تر می‌پردازد.

فرآیند داوری تخصصی مقاله در فصلنامه چگونه است؟

مقاله توسط سردبیر برای متخصصان مستقل (داوران همتا) ارسال می‌شود. داوران اعتبار علمی، روش‌شناسی و نوآوری مقاله را بررسی کرده و نظرات خود را برای تصمیم‌گیری نهایی به سردبیر گزارش می‌دهند.

شماره ISSN چه کاربردی دارد؟

شماره ISSN یک کد شناسایی منحصر به فرد برای نشریات ادواری مانند فصلنامه‌ها است که به مدیریت، فهرست‌بندی و بازیابی دقیق نشریه در کتابخانه‌ها و پایگاه‌های اطلاعاتی کمک می‌کند و نشان‌دهنده رسمیت بین‌المللی آن است.

آیا برای چاپ مقاله در فصلنامه باید هزینه پرداخت کرد؟

پرداخت هزینه برای چاپ مقاله (APC) در برخی فصلنامه‌ها، به ویژه نشریات دسترسی آزاد (Open Access)، رایج است، اما بسیاری از نشریات سنتی برای نویسندگان هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند و درآمدشان از اشتراک است.

مدت زمان معمول برای پذیرش و چاپ مقاله در فصلنامه چقدر است؟

این زمان بسیار متغیر است و می‌تواند از چند ماه تا بیش از یک سال طول بکشد. عواملی مانند سرعت فرآیند داوری، تعداد دوره‌های بازنگری، و نوبت انتشار در نشریه بر این زمان تأثیرگذارند.