فستیوال های نپال

کشور نپال، سرزمینی کوهستانی در قلب هیمالیا، با فرهنگ غنی و تنوع مذهبی بی نظیر، در طول سال میزبان مجموعه ای چشم نواز از فستیوال ها و جشن های رنگارنگ است که ریشه در آیین های کهن هندو و بودایی دارد. این فستیوال های نپال، نمایشی زنده از تاریخ، باورها و زندگی روزمره مردمان این سرزمین به شمار می آید.

تنوع قومیتی و مذهبی در نپال سبب شده تا هر جامعه، سنت ها و باورهای منحصربه فرد خود را در قالب جشن ها و آیین های خاصی که از قرن ها پیش به جا مانده اند، به نمایش بگذارد. این کشور به دلیل تعدد رویدادهای فرهنگی و مذهبی، به حق لقب «سرزمین فستیوال ها» را به خود اختصاص داده است؛ جایی که هر روز، جشنی نو آغاز می شود و روح زندگی در میان مردم جریان می یابد. شرکت در این جشنواره های نپال، فرصتی بی بدیل برای هر گردشگر فراهم می آورد تا از نزدیک با آداب و رسوم، موسیقی، رقص و معنویت مردمان این سرزمین آشنا شود و تجربه ای عمیق و فراموش نشدنی از فرهنگ و رسوم نپال به دست آورد. این مقاله به بررسی جامع و دقیق مهم ترین فستیوال ها، زمان برگزاری و آداب و رسوم هر یک می پردازد تا راهنمایی کامل برای علاقه مندان به سفر به نپال و کشف این میراث فرهنگی باشد.

نپال، سرزمین جشن ها و آیین های کهن

نپال، فراتر از قله های بلند هیمالیا و طبیعت بکرش، گنجینه ای از آداب و رسوم نپالی و تنوع فرهنگی است که در تاروپود زندگی مردمانش تنیده شده. این تنوع از همزیستی مسالمت آمیز پیروان آیین های هندو و بودا نشأت می گیرد که هر یک با باورها و سنت های خاص خود، تقویم سال را با فستیوال های پرشور پر می کنند. این جشن ها نه تنها بهانه ای برای شادی و گردهمایی هستند، بلکه فرصتی عمیق برای اتصال به ریشه های معنوی و تاریخی به شمار می روند.

فستیوال های مذهبی نپال، هر یک داستانی از اساطیر، پیروزی خیر بر شر، یا شکرگزاری از طبیعت را روایت می کنند. از جشن های خانوادگی و صمیمی گرفته تا مراسم باشکوهی که هزاران نفر را گرد هم می آورد، هر فستیوال تجربه ای منحصر به فرد را ارائه می دهد. این رویدادها، با موسیقی های سنتی، رقص های آیینی، غذاهای محلی و لباس های رنگارنگ، به قدری زنده و پویا هستند که حس حضور در یک گذشته دور را در بازدیدکنندگان بیدار می کنند. درک این تقویم فستیوال های نپال، می تواند به برنامه ریزی یک سفر فراموش نشدنی کمک کند و به گردشگران اجازه دهد تا عمیق تر در این فرهنگ غنی غرق شوند.

مهمترین فستیوال های مذهبی و سنتی نپال

داشین (Dashain): بزرگترین جشن هندوها

داشین، بزرگترین و باشکوه ترین فستیوال برای هندوهای نپال است که پیروزی خیر بر شر و الهه دورگا بر شیاطین را جشن می گیرد. این جشن ۱۵ روزه که معمولاً در ماه اکتبر برگزار می شود، با آیین «گاتاستاپانا» آغاز می گردد؛ مراسمی که در آن جوانه های جو و ذرت در گلدان های مقدس کاشته می شوند. ۹ روز ابتدایی به پرستش نه شکل مختلف الهه دورگا اختصاص دارد و خانواده ها برای رفاه و محافظت، دعا و قربانی می کنند.

اوج فستیوال در روز دهم است که به «ویجایا داشامی» معروف است. در این روز، بزرگترهای خانواده با گذاشتن «تیکا» (ترکیبی از ماست، برنج و پودر قرمز) و «جامارا» (جوانه های سبز گاتاستاپانا) بر پیشانی کوچکترها، به آن ها برکت می دهند. تاب بازی های سنتی ساخته شده از بامبو، گردهمایی های خانوادگی و صرف غذاهای لذیذ، از دیگر اجزای اصلی این فستیوال است. برای گردشگران، داشین فرصتی بی نظیر برای مشاهده اتحاد خانواده ها و آیین های باستانی نپالی ها فراهم می آورد.

تیهار (Tihar): فستیوال نور و احترام به حیوانات

تیهار، که ۱۵ روز پس از داشین برگزار می شود، یک فستیوال پنج روزه است که به «فستیوال نور» نیز شهرت دارد. این جشن با پرستش حیوانات و عناصر طبیعت آغاز می شود. در روز اول، کلاغ ها، پیام آوران مرگ، با غذا مورد احترام قرار می گیرند. روز دوم به سگ ها، نگهبانان دروازه های جهان زیرین، اختصاص دارد. روز سوم، گاوها، نماد ثروت و رفاه، پرستش می شوند و عصر همین روز، مردم الهه لاکشمی، الهه ثروت، را با روشن کردن شمع ها و لامپ ها در خانه هایشان فرا می خوانند.

روز چهارم به پرستش گاوهای نر اخته (در برخی مناطق) یا کوه «گواردان» (در مناطق هندو) اختصاص دارد، اما جامعه نیواری ها این روز را با فستیوال «مها پوجا»، سال نو خود، جشن می گیرند. آخرین روز تیهار، «بای تیکا» نام دارد که روز برادر و خواهر است. در این روز، خواهران برای طول عمر و سعادت برادران خود دعا می کنند و تیکا بر پیشانی آن ها می گذارند. تیهار با چراغانی های زیبا، رقص های سنتی و شیرینی های محلی، فضایی شاد و معنوی ایجاد می کند.

هولی / فاگو پورنیما (Holi / Fagu Purnima): جشن رنگ ها و آمدن بهار

هولی یا فاگو پورنیما، یکی از شادترین و پر جنب وجوش ترین فستیوال های نپال است که آمدن بهار و پیروزی خیر بر شر را جشن می گیرد. این فستیوال که معمولاً در فوریه یا مارس برگزار می شود، با پاشیدن پودرهای رنگی، آب و شادی و پایکوبی در میان مردم شناخته می شود. داستان هولیکا، دیوی که قصد سوزاندن «پرالاد»، مرید ویشنو را داشت و خود در آتش سوخت، ریشه ی این جشن رنگارنگ است.

هولی نماد پایان زمستان و آغاز فصل گرم و پربار است. مردم در این روز، با حضور در خیابان ها و میادین، به سمت یکدیگر رنگ و آب می پاشند و لحظات شاد و مفرحی را تجربه می کنند. در منطقه «ترای» نپال، هولی یک روز بعد از مناطق کوهستانی برگزار می شود. برای گردشگران، توصیه می شود که برای شرکت در این جشن، لباس های قدیمی بپوشند و برای خیس و رنگی شدن آماده باشند. این فستیوال به دلیل فضای مفرح و انرژی مثبتی که دارد، تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.

لوسار (Lhosar): سال نو بودایی

لوسار به معنی «سال نو» است و توسط اقوام بودایی تبتی تبار در نپال، مانند گورونگ ها، تامانگ ها و شرپاها جشن گرفته می شود. بسته به قومیت، سه نوع لوسار وجود دارد: «تامو لوسار» (برای گورونگ ها)، «سونام لوسار» (برای تامانگ ها) و «گیالبو لوسار» (برای شرپاها و تبتی ها). هر کدام در زمان متفاوتی از سال برگزار می شوند، اما همگی نماد آغاز سالی نو و پربرکت هستند.

این جشن ها با گردهمایی های خانوادگی، دعا در معابد، رقص های سنتی و پوشیدن لباس های محلی همراه است. مردم خانه های خود را تزئین کرده، غذاهای مخصوص آماده می کنند و برای سعادت و خوشبختی در سال جدید دعا می خوانند. لوسار فرصتی عالی برای آشنایی با فرهنگ و رسوم نپال و باورهای عمیق بودایی است که در میان این جوامع کوهستانی جریان دارد.

بودا جایانتی (Buddha Jayanti): سالروز تولد گوتاما بودا

بودا جایانتی، سالروز تولد «گوتاما بودا»، بنیانگذار آیین بودا، است. از آنجایی که نپال زادگاه بودا در لومبینی است، این فستیوال از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نه تنها توسط بودایی ها، بلکه توسط بسیاری از مردم نپال جشن گرفته می شود. این مراسم در شب ماه کامل در ماه می یا ژوئن برگزار می گردد.

در این روز مقدس، پیروان بودا به معابد و اماکن مقدس، به ویژه لومبینی، محل تولد بودا، و همچنین استوپاها و صومعه ها، سفر می کنند. مراسم با دعا، مدیتیشن و روشن کردن هزاران چراغ روغنی و شمع همراه است که فضایی از آرامش و معنویت را ایجاد می کند. این جشنواره مذهبی نپال، فرصتی برای تأمل در آموزه های بودا و ترویج صلح جهانی است.

ماهاشیواراتری (Maha Shivaratri): شب بزرگ شیوا

ماهاشیواراتری به معنی «شب بزرگ شیوا»، یکی از مهمترین فستیوال های هندو در نپال است که به پرستش خدای شیوا، یکی از سه خدای اصلی آیین هندو، اختصاص دارد. این جشن که معمولاً در فوریه یا مارس برگزار می شود، نماد پیروزی نور بر تاریکی و معنویت بر جهل است. هزاران زائر از سراسر نپال و هند به معبد پاشوپاتیناث در کاتماندو، یکی از مقدس ترین معابد شیوا در جهان، سرازیر می شوند.

در این روز، پیروان شیوا روزه می گیرند، دعا می خوانند و خود را به تمرکز و اصول اخلاقی مانند پرهیز از گناه و بخشندگی متعهد می کنند. معبد پاشوپاتیناث با حضور سادوها (مرتاضان هندو) و زائران پر می شود و مراسم آیینی خاصی انجام می گیرد. این فستیوال تجربه ای عمیق از معنویت هندو را به نمایش می گذارد و یکی از جاذبه های فرهنگی نپال محسوب می شود.

تیج (Teej): فستیوال زنان

تیج یک فستیوال سه روزه هندو است که به طور خاص توسط زنان نپال در ماه سپتامبر یا اکتبر جشن گرفته می شود. این جشن نماد فداکاری، قدرت و خوشبختی در ازدواج است. زنان متاهل برای خوشبختی، طول عمر و سعادت همسران خود روزه می گیرند، در حالی که زنان مجرد برای یافتن همسری خوب و ایده آل این آیین را به جا می آورند.

در روز اول، زنان لباس های قرمز روشن به تن می کنند، زیورآلات زیبا استفاده می کنند و دور هم جمع می شوند تا با رقص و آواز، جشن بگیرند. روز دوم، روزه کامل آغاز می شود که برخی از زنان حتی آب هم نمی نوشند. در روز سوم، با انجام آیین های مذهبی، روزه پایان می یابد. تیج با رنگ های شاد، موسیقی پرشور و روحیه جمعی زنان، فضایی بی نظیر از همبستگی و شادمانی را خلق می کند.

گای جاترا (Gai Jatra): جشن گاوها و یادبود درگذشتگان

گای جاترا، یا «جشن گاوها»، فستیوالی منحصر به فرد است که به یادبود درگذشتگان و تسکین غم و اندوه بازماندگان برگزار می شود. این جشن عمدتاً در دره کاتماندو و توسط جوامع نیواری برگزار می گردد و ریشه های تاریخی جالبی دارد. بر اساس افسانه ها، پادشاه پراتاپ مالا این فستیوال را برای دلجویی از ملکه خود پس از مرگ پسرشان آغاز کرد تا به او نشان دهد که در غم از دست دادن عزیزان تنها نیست.

در این روز، خانواده هایی که در سال گذشته عزیزی را از دست داده اند، پسران خردسال خود را در لباس هایی شبیه گاو یا با نقاشی های گاو بر صورتشان، در رژه ای همراه با موسیقی و رقص در خیابان ها به حرکت درمی آورند. این رژه نمادی از مسیری است که روح درگذشتگان به سوی جهان بعدی طی می کند و به خانواده ها کمک می کند تا با غم خود کنار بیایند.

بیسکت جاترا (Bisket Jatra): سال نو نپالی

بیسکت جاترا، فستیوال سال نو در تقویم نپالی (تقویم ویکرام سموات)، با شور و هیجان فراوان، به ویژه در شهر باکتاپور در شرق دره کاتماندو، برگزار می شود. این جشن بهاری، نماد پیروزی یک الهه بر مارها و پایان یک طلسم شوم است. روایت ها حاکی از آن است که شاهزاده ای که همسرانش در شب عروسی می مردند، با کمک یک الهه که مار عامل مرگ را کشت، از طلسم رها شد.

مراسم اصلی فستیوال، شامل کشیدن ارابه های عظیم الهه بادراکالی و همسرش بایراف در خیابان هاست. اوج جشن با برپایی یک تیرک بلند (لینگام) که نماد مار کشته شده است، آغاز می شود و پس از فرود آمدن این تیرک در روز پایانی، سال نو رسماً آغاز می گردد. این فستیوال با رقص های سنتی، موسیقی و گردهمایی های عمومی، حال و هوایی بسیار شاد و تاریخی دارد.

چات پاروا (Chhath Parva): پرستش خدای خورشید

چات پاروا، یک فستیوال چهار روزه هندو است که عمدتاً در منطقه «ترای» نپال و توسط جامعه «میتیلا» در ماه اکتبر یا نوامبر جشن گرفته می شود. این جشن به شکرگزاری از خدای خورشید (سوریا) برای تأمین حیات و انرژی بر روی زمین و همچنین دعا برای سعادت و طول عمر خانواده اختصاص دارد.

آداب این فستیوال شامل روزه داری چهار روزه (که گاهی شامل عدم نوشیدن آب نیز می شود)، غسل در رودخانه های مقدس و ارائه نذری به خدای خورشید در هنگام غروب و طلوع آفتاب است. عبادت کنندگان در کنار رودخانه ها یا آبگیرها جمع می شوند و با ارائه میوه ها، شیرینی ها و دیگر هدایا، از خورشید قدردانی می کنند. دو نوع شیرینی مخصوص به نام های «تِکووا» و «آنارسا» در این ایام تهیه می شود.

ایندرا جاترا (Indra Jatra): جشن پادشاه بهشت

ایندرا جاترا یک جشنواره هشت روزه است که به پادشاه بهشت، خدای ایندرا، و همچنین به الهه کوماری (الهه زنده) اختصاص دارد. این فستیوال که عمدتاً توسط جامعه نیواری دره کاتماندو در ماه سپتامبر برگزار می شود، نماد آغاز پاییز و برداشت محصول است.

مراسم اصلی ایندرا جاترا شامل کشیدن ارابه های عظیم کوماری (دختر کوچکی که به عنوان الهه زنده پرستش می شود)، گانش و بایراف در خیابان های کاتماندو است. همچنین، رقص های آیینی ماسک دار و نمایش های سنتی نیز اجرا می شوند. در طول این جشن، یک تیرک بلند که نماد پرچم ایندرا است، برپا می شود و نورانی کردن آن، یکی از بخش های مهم این آیین است.

روپین / فستیوال کشت برنج (Ropain / Rice Planting Festival): جشن شالیکاران

فستیوال روپین یا جشن کشت برنج، رویدادی است که آغاز فصل کاشت برنج را جشن می گیرد. برنج بخش جدایی ناپذیری از رژیم غذایی و فرهنگ نپال است، بنابراین این فستیوال اهمیت زیادی برای کشاورزان دارد. این جشن که معمولاً در اوایل ماه ژوئن برگزار می شود، با مشارکت جمعی کشاورزان در شالیزارها همراه است.

مردم در این روز به شالیزارها می روند، نشاء برنج را می کارند و با آواز، رقص و گل بازی در میان گل ولای، شادی می کنند. این فستیوال فرصتی بی نظیر برای گردشگران فراهم می آورد تا از نزدیک با زندگی روستایی نپالی ها آشنا شوند و حتی خودشان در این فعالیت های مفرح شرکت کنند. بسیاری از تورهای محلی، امکان شرکت در این جشن را برای علاقه مندان فراهم می کنند.

مها پوجا (Mha Puja): پرستش خود

مها پوجا، به معنای «پرستش خود»، یکی از مهم ترین فستیوال ها برای جامعه نیواری نپال است که در روز چهارم فستیوال تیهار و به عنوان سال نو نیواری برگزار می شود. این جشن، نماد پاکسازی و توانمندسازی روح و جسم است و بر اهمیت خودشناسی و احترام به خویشتن تأکید دارد.

در این مراسم، اعضای خانواده در مقابل یک «ماندالا» (نقاشی های دایره ای شکل مقدس) می نشینند. این ماندالا با برنج، دانه ها و گل ها تزئین شده و نمادی از کیهان و بدن انسان است. سپس، با انجام آیین های خاص و ارائه نذری، برای پاکسازی بدن و شکرگزاری از سلامتی دعا می شود. مها پوجا فرصتی برای تأمل درونی و تقویت پیوندهای خانوادگی است.

ماقه سانکراتی (Maghe Sankranti): پایان سرما، آغاز گرما

ماقه سانکراتی، در اولین روز از ماه «ماگ» در تقویم نپالی (حدود اواسط ژانویه) جشن گرفته می شود. این فستیوال نماد پایان فصل سرد زمستان و آغاز روزهای گرم تر و بلندتر است. این روز به عنوان یک ماه مبارک تلقی می شود که در آن، مردم از آب های مقدس غسل می کنند و غذاهای خاص و مغذی می خورند تا بدن خود را برای فصل جدید آماده کنند.

این جشن با گردهمایی های خانوادگی و دوستانه همراه است و غذاهای سنتی مانند «چاکو» (یک نوع کارامل محلی)، «گیو» (کره تصفیه شده) و سیب زمینی شیرین سرو می شود. ماقه سانکراتی، فستیوالی برای شکرگزاری از طبیعت و استقبال از انرژی های جدید است.

فستیوال های خاص و مدرن تر نپال

فستیوال فضای باز هیمالیا (Himalayan Outdoor Festival)

برای علاقه مندان به ماجراجویی و ورزش های هیجان انگیز، فستیوال فضای باز هیمالیا، یک رویداد بی نظیر است. این فستیوال که معمولاً در ماه فوریه در منطقه هاتیبان، در تپه های جنوبی دره کاتماندو برگزار می شود، کوهنوردان، یخ نوردان، دوچرخه سواران کوهستان، اسکی بازان و دیگر فعالان ورزش های برفی را گرد هم می آورد.

در طول این فستیوال، مسابقات مهیج مانند اسلک لاینینگ، یخ نوردی با چکش و نمایش های آکروباتیک پاراگلایدر برگزار می شود. این رویداد فرصتی عالی برای تماشای مهارت های ورزشی فوق العاده و تجربه فضای پر از آدرنالین در دل طبیعت زیبای هیمالیا است.

فستیوال عکس کاتماندو (Photo Kathmandu)

فستیوال عکس کاتماندو، رویدادی فرهنگی و هنری است که در منطقه پاتان دره کاتماندو برگزار می شود. این فستیوال که معمولاً در ماه های اکتبر یا نوامبر به مدت چند روز برپا می شود، بهترین آثار عکاسی از نپال و سراسر جهان را به نمایش می گذارد. موضوعات اغلب به فرهنگ، جامعه و طبیعت مرتبط هستند.

علاوه بر نمایشگاه های عکس، فستیوال شامل برنامه های متنوعی از جمله نمایش های چندرسانه ای، گفتگو با عکاسان مطرح، کارگاه های آموزشی و حتی کنسرت های موسیقی است. این رویداد برای عکاسان، هنردوستان و علاقه مندان به فرهنگ و هنر، فرصتی بی بدیل برای الهام گرفتن و تبادل نظر فراهم می آورد.

فستیوال جازماندو (Jazzmandu)

فستیوال جازماندو، نامی برگرفته از جاز و کاتماندو، یک رویداد موسیقی بین المللی است که هر ساله در ماه های اکتبر یا نوامبر در دره کاتماندو برگزار می شود. این فستیوال، هنرمندان جاز نپالی و بین المللی را گرد هم می آورد و فرصتی عالی برای دوستداران موسیقی جاز فراهم می کند تا از اجراهای زنده و باکیفیت لذت ببرند.

این رویداد با کنسرت ها، کارگاه ها و برنامه های آموزشی، فضایی پویا و جذاب برای تبادل فرهنگی از طریق موسیقی ایجاد می کند. فستیوال جازماندو به دلیل کیفیت بالای اجراها و استقبال گسترده، به یکی از برجسته ترین رویدادهای فرهنگی در کاتماندو تبدیل شده است.

فستیوال بین المللی فیلم کوهستان کاتماندو (Kathmandu International Mountain Film Festival)

فستیوال بین المللی فیلم کوهستان کاتماندو (KIMFF) یک رویداد سالانه است که از سال ۲۰۰۰ تاکنون در اوایل ماه دسامبر در کاتماندو برگزار می شود. این فستیوال به نمایش فیلم هایی با محوریت کوهستان، طبیعت، فرهنگ های بومی و چالش های زیست محیطی در مناطق کوهستانی اختصاص دارد.

هدف اصلی KIMFF، ترویج سینمای کوهستان و افزایش آگاهی درباره مسائل مرتبط با محیط زیست و جوامع کوهستانی است. فیلمسازان نپالی و خارجی آثار خود را به رقابت می گذارند و علاقه مندان به سینما و طبیعت می توانند از تماشای فیلم های مستند، داستانی و کوتاه با موضوعات الهام بخش لذت ببرند.

نکات کاربردی برای حضور در فستیوال های نپال

شرکت در فستیوال های نپال می تواند یکی از پربارترین تجربه های سفر شما باشد، اما برای بهره مندی حداکثری و اجتناب از مشکلات احتمالی، رعایت برخی نکات ضروری است. با برنامه ریزی دقیق، می توانید از این جشن ها به بهترین شکل لذت ببرید.

• برنامه ریزی و زمان بندی: قبل از سفر، تقویم فستیوال ها را بررسی کنید و با توجه به علایق خود، بهترین زمان سفر به نپال را انتخاب کنید. تاریخ برخی فستیوال ها بر اساس تقویم قمری است و هر سال تغییر می کند، بنابراین اطلاعات به روز را از منابع معتبر به دست آورید.
• رزرو اقامت و پرواز: در ایام برگزاری فستیوال های بزرگ مانند داشین و تیهار، نپال بسیار شلوغ می شود. برای جلوگیری از مشکلات احتمالی، پروازها و اقامتگاه خود را از ماه ها قبل رزرو کنید.
• احترام به آداب و رسوم: به یاد داشته باشید که این جشن ها ریشه های مذهبی و فرهنگی عمیقی دارند. با احترام به عقاید و سنت های محلی، مشارکت کنید. برای مثال، هنگام بازدید از معابد، لباس مناسب (پوشیده) بپوشید و قبل از ورود به کفش های خود را دربیاورید.
• لباس مناسب: برای فستیوال هایی مانند هولی که با پاشیدن رنگ و آب همراه است، لباس هایی بپوشید که مشکلی با کثیف شدن آن ها ندارید. در سایر فستیوال ها، لباس راحت و مناسب با آب و هوا انتخاب کنید.
• آمادگی برای شلوغی: در رویدادهای عمومی و بزرگ، انتظار جمعیت زیاد را داشته باشید. مراقب وسایل شخصی خود باشید و در میان شلوغی، هوشیاری لازم را حفظ کنید.
• بهداشت و احتیاط: از غذاها و نوشیدنی هایی استفاده کنید که از بهداشتی بودن آن ها اطمینان دارید. همیشه یک بطری آب همراه داشته باشید تا دچار کم آبی نشوید.

با رعایت این نکات، می توانید در محیطی امن و محترمانه، از غنای فرهنگی فستیوال های نپال بهره مند شوید و خاطراتی ماندگار را رقم بزنید.

نپال سرزمین جشن ها و آیین های کهن است؛ جایی که هر فستیوال، داستانی از ریشه های عمیق فرهنگی و معنوی مردمانش را روایت می کند.

نتیجه گیری: تجربه ای فراموش نشدنی در قلب فرهنگ نپال

نپال با کوهستان های سر به فلک کشیده و مناظر طبیعی خیره کننده، تنها یک مقصد برای ماجراجویان نیست؛ بلکه دروازه ای به سوی جهانی از رنگ ها، صداها و آیین های باستانی است. فستیوال های نپال، روح این سرزمین را به نمایش می گذارند و هر جشن، دریچه ای به سوی فهم عمیق تری از تاریخ، مذهب و زندگی مردمانش می گشاید. این جشن ها، با شکوه و سادگی خود، نه تنها لحظاتی از شادی و پایکوبی را فراهم می آورند، بلکه فرصت هایی بی بدیل برای تأمل و ارتباط با یک فرهنگ غنی را به ارمغان می آورند.

از داشین باشکوه گرفته تا هولی رنگارنگ، و از لوسار آرام بودایی تا تیج پرانرژی زنان، هر جشنواره نپال تجربه ای منحصر به فرد و فراموش نشدنی را ارائه می دهد. این سرزمین کوچک، قلب بزرگی از تنوع فرهنگی و مذهبی دارد که با هر فستیوال، تپش های آن پرشورتر می شود. اگر به دنبال سفری هستید که روح و ذهن شما را درگیر کند و تجربه ای فراتر از دیدن مناظر طبیعی به شما بدهد، شرکت در این آیین های کهن بهترین انتخاب است. برای برنامه ریزی سفر به نپال و رزرو تورهایی که شما را در قلب این فستیوال ها قرار می دهد، همین امروز با کارشناسان ما تماس بگیرید یا از بخش تورهای نپال وب سایت ما بازدید کنید. اجازه دهید سفر بعدی شما، پر از رنگ، نور و فرهنگ فستیوال های نپال باشد.