فضای داخلی اقامتگاه

فضای داخلی اقامتگاه مجموعه ای پیچیده و حیاتی از طراحی، عملکرد و زیبایی شناسی است که مستقیماً بر تجربه، راحتی و حس رضایتمندی مهمانان تأثیر می گذارد و نقش بسزایی در موفقیت و تمایز یک اقامتگاه دارد. از انتخاب متریال تا نورپردازی و چیدمان، هر جزئی در خلق اتمسفری دلپذیر و کاربردی اهمیت دارد. طراحی موفق فضای داخلی، فراتر از زیبایی ظاهری، بر افزایش کیفیت زندگی موقت ساکنان و ایجاد خاطرات ماندگار تمرکز دارد و بازتابی از هویت و ارزش های اقامتگاه است.

تنوع گسترده اقامتگاه ها، از هتل های لوکس گرفته تا اقامتگاه های بوم گردی و خوابگاه های دانشجویی، نیازمند رویکردهای طراحی متفاوت و هدفمند است. هر نوع اقامتگاه، با توجه به نیازها و انتظارات خاص مخاطبان خود، باید چیدمان، متریال ها، رنگ ها و نورپردازی ویژه ای داشته باشد تا بتواند تجربه ای بی نظیر و به یادماندنی را برای مهمانانش رقم بزند. این مقاله به بررسی جامع اصول، رویکردها و عناصر کلیدی در طراحی فضای داخلی اقامتگاه می پردازد تا راهنمایی عملی برای خلق فضاهایی عملکردی، زیبا و مهمان نواز ارائه دهد.

اصول بنیادین طراحی فضای داخلی اقامتگاه ها

طراحی فضای داخلی اقامتگاه، صرف نظر از نوع و کاربری آن، بر پایه هایی استوار است که تضمین کننده موفقیت و ماندگاری آن خواهد بود. این اصول فرابخشی، راهنمای هر طراح و سرمایه گذاری برای خلق فضایی ایده آل است.

عملکردگرایی و ارگونومی: تضمین آسایش و کارایی

یکی از مهم ترین وظایف طراحی داخلی اقامتگاه، تأمین نیازهای اساسی مهمانان است. فضاهای اقامتی باید به گونه ای طراحی شوند که امکان خواب راحت، بهداشت مناسب، استراحت دلپذیر و حتی کار کردن را فراهم آورند. ارگونومی در انتخاب مبلمان و چیدمان فضا، نقش کلیدی در جلوگیری از خستگی و افزایش راحتی دارد.

• سهولت حرکت و دسترسی: مسیرهای حرکتی در فضا باید واضح و بدون مانع باشند تا مهمانان به راحتی بتوانند در اقامتگاه جابه جا شوند. رعایت استانداردهای دسترسی پذیری برای افراد توان یاب، از اصول اخلاقی و قانونی مهم است.
• انعطاف پذیری فضاها: برخی فضاها می توانند چندمنظوره طراحی شوند؛ مثلاً یک لابی که هم فضای انتظار است و هم گوشه ای برای مطالعه یا کار. این انعطاف پذیری، کارایی فضا را افزایش می دهد.

زیبایی شناسی و هویت بصری: خلق اتمسفر و برندینگ

زیبایی شناسی، اولین چیزی است که توجه مهمان را به خود جلب می کند و حس اولیه او را شکل می دهد. معماری داخلی اقامتگاه باید داستانی را روایت کند و هویت بصری منحصربه فردی داشته باشد که اقامتگاه را از رقبا متمایز سازد. این هویت، می تواند بازتابی از فرهنگ محلی، تاریخچه بنا یا کانسپت خاصی باشد.

• هماهنگی و هارمونی: عناصر طراحی مانند رنگ ها، نور، متریال ها و بافت ها باید در یکدیگر ادغام شده و هارمونی بصری ایجاد کنند. این هماهنگی، به فضا حس یکپارچگی و آرامش می بخشد.
• تاثیر بصری بر برندینگ: یک طراحی داخلی قوی، به برندینگ اقامتگاه کمک شایانی می کند. رنگ ها، مبلمان و حتی جزئیات کوچک، می توانند پیام برند را به مهمان منتقل کنند.

تجربه مهمان و روانشناسی فضا: فراتر از اقامت

هدف نهایی طراحی داخلی اقامتگاه، خلق تجربه ای مثبت و فراموش نشدنی برای مهمان است. این تجربه، شامل حس راحتی، امنیت و آرامشی است که مهمان در طول اقامت خود حس می کند. استفاده از عناصر طراحی که احساسات مثبت را برمی انگیزند، مانند آثار هنری، گیاهان یا چشم اندازهای زیبا، می تواند لحظاتی به یادماندنی خلق کند.

• حفظ حریم خصوصی: طراحی باید حریم خصوصی مهمانان را در اتاق ها و حتی فضاهای نیمه خصوصی تضمین کند.
• شخصی سازی تجربه: در حد امکان، طراحی باید امکان شخصی سازی تجربه را فراهم کند، مثلاً با ارائه گزینه های مختلف نورپردازی یا دمای اتاق.

پایداری و ملاحظات زیست محیطی: آینده نگری در طراحی

طراحی پایدار در اقامتگاه به معنای استفاده از رویکردهایی است که کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کرده و به بهره وری انرژی کمک می کند. این شامل انتخاب متریال های بومی و طبیعی، بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش اثرات زیست محیطی در طول چرخه عمر اقامتگاه می شود.

• متریال های پایدار: استفاده از مصالحی مانند چوب های دارای گواهی، سنگ های محلی، رنگ های بر پایه آب و مواد بازیافتی، گامی مهم در جهت پایداری است.
• بهینه سازی انرژی: طراحی باید به گونه ای باشد که حداکثر استفاده از نور طبیعی و تهویه مطبوع کارآمد را ممکن سازد، که این امر به کاهش هزینه های عملیاتی نیز کمک می کند.

دوام، نگهداری و بهداشت: سرمایه گذاری بلندمدت

در فضاهای پرتردد مانند اقامتگاه ها، دوام متریال ها و سهولت نگهداری از اهمیت بالایی برخوردار است. انتخاب مصالح مقاوم در برابر سایش، قابل شستشو و با طول عمر بالا، هزینه های بلندمدت را کاهش داده و به حفظ ظاهر زیبای اقامتگاه در طول زمان کمک می کند. همچنین، طراحی باید به گونه ای باشد که نظافت و رعایت بهداشت فضا به آسانی صورت گیرد.

رویکردهای طراحی متناسب با انواع اقامتگاه ها

هر نوع اقامتگاه، نیازها و اهداف متفاوتی دارد که معماری داخلی اقامتگاه باید به آن ها پاسخ دهد. شناخت این تفاوت ها، کلید طراحی موفق است.

فضای داخلی هتل ها: از لوکس تا اقتصادی

هتل ها دارای طیف وسیعی از انواع هستند و هر کدام رویکرد طراحی خاص خود را می طلبند.

هتل های لوکس و بوتیک

در این نوع هتل ها، تاکید بر دکوراسیون داخلی اقامتگاه با متریال های خاص، جزئیات دست ساز و طراحی منحصر به فرد است. هدف، ایجاد فضایی مجلل و تجربه ای خاص برای مهمانان است. هنر، مبلمان سفارشی و نورپردازی حرفه ای در اینجا نقش بسزایی دارد.

هتل های زنجیره ای و میان رده

این هتل ها بر استانداردسازی، کارایی و راحتی عمومی تمرکز دارند. طراحی باید به گونه ای باشد که در عین جذابیت، قابلیت تکرار در شعب مختلف را داشته باشد و نگهداری آن مقرون به صرفه باشد. انتخاب متریال های با دوام و طرح های کلاسیک یا مدرن ساده، از ویژگی های این بخش است.

هتل های اقتصادی و کپسولی

در این دسته، بهینه سازی حداکثری فضا و طراحی هوشمندانه و چندکاربردی اهمیت دارد. هر متر مربع باید با نهایت کارایی مورد استفاده قرار گیرد. مبلمان توکار، تخت های کپسولی و راه حل های ذخیره سازی خلاقانه، از ویژگی های این فضاها هستند.

تفاوت در طراحی لابی، اتاق ها، رستوران ها و فضاهای خدماتی هتل ها، نقش مهمی در تمایز آنها ایفا می کند. لابی هتل به عنوان اولین نقطه تماس، باید فضایی دعوت کننده و تأثیرگذار داشته باشد، در حالی که اتاق ها باید حس آرامش و حریم خصوصی را القا کنند.

فضای داخلی هاستل ها: تمرکز بر اجتماع و تعامل

هاستل ها برای مسافرانی طراحی شده اند که به دنبال تعاملات اجتماعی و تجربه مقرون به صرفه هستند. طراحی فضای هاستل باید فضاهای عمومی و مشترک را برای تشویق این تعاملات بهینه کند. لابی های بزرگ، آشپزخانه های مشترک و اتاق های نشیمن دنج، عناصر کلیدی در هاستل ها هستند.

• فضاهای عمومی: مناطق مشترک باید به گونه ای طراحی شوند که فضایی دوستانه و صمیمی برای آشنایی و گپ وگفت فراهم کنند.
• اتاق های اشتراکی: در عین اشتراکی بودن، طراحی خلاقانه می تواند حداقل حریم خصوصی را از طریق پرده ها، قفسه های شخصی و چراغ های مطالعه مجزا فراهم کند.
• دوام و ایمنی: با توجه به تردد بالای مسافران، متریال ها باید بسیار بادوام و مقاوم باشند و ایمنی نیز در اولویت قرار گیرد.

فضای داخلی اقامتگاه های بوم گردی: همزیستی با فرهنگ و طبیعت

اقامتگاه های بوم گردی، فرصتی برای آشنایی با فرهنگ و طبیعت محلی ارائه می دهند. طراحی اقامتگاه بوم گردی باید بازتابی از هویت بومی و معماری سنتی منطقه باشد و از کلیشه ها فراتر رود.

نقش فرهنگ و معماری بومی

الهام گیری از اقلیم، تاریخ و سنت های محلی در هر منطقه، اصل اساسی معماری داخلی بوم گردی است. این به معنای استفاده از الگوها، رنگ ها و فرم هایی است که ریشه در هویت آن مکان دارند.

متریال ها

استفاده حداکثری از مصالح طبیعی و محلی مانند خشت، چوب، کاهگل و سنگ، نه تنها به پایداری کمک می کند، بلکه حس اصالت و تعلق به مکان را تقویت می کند.

عناصر کلیدی طراحی با الهام از معماری سنتی ایرانی و بومی

• ورودی: درهای ورودی اقامتگاه های بوم گردی سنتی معمولاً دو لنگه چوبی هستند و بر روی هر لنگه یک کوبه (حلقه ای برای کوبیدن) قرار دارد. یکی با صدای بم (برای مردان) و دیگری با صدای زیر (برای زنان)، که نشان از رعایت حرمت و تفکیک جنسیت در معماری سنتی ایرانی است و در گذشته به صاحب خانه اطلاع می داد که چه کسی پشت در است.
• حیاط مرکزی: قلب اقامتگاه های سنتی، حیاط مرکزی است. این فضا که معمولاً به شکل مربع یا مستطیل است، نقش حیاتی در تهویه طبیعی، نورپردازی و ایجاد فضایی برای آرامش و تعامل دارد. وجود حوض و باغچه های کوچک در حیاط، رطوبت هوا را افزایش داده و با عبور باد از روی آب، هوایی لطیف را در فضا ایجاد می کند. این فضا محل انجام بسیاری از امور روزمره و گردهمایی های خانوادگی بوده است.
• هشتی و فضاهای واسط: هشتی، یک عنصر جداکننده بین فضای بیرونی و درونی اقامتگاه است که حریم خصوصی را حفظ می کند و حس کنجکاوی را برمی انگیزد. هشتی ها می توانند به راهروهای پیچ درپیچ منتهی شوند که از دید مستقیم به داخل خانه جلوگیری می کند و گاهی برای اتصال به فضاهای دیگر مانند اندرونی یا اقامتگاه خدمه استفاده می شده اند.
• اتاق ها: طراحی اتاق ها اغلب با توجه به فصول سال انجام می شده (تابستان نشین و زمستان نشین). اتاق های تابستان نشین معمولاً در طبقات بالاتر و در مسیر وزش باد قرار داشتند و با بازشوهای بزرگ تهویه می شدند. اتاق های زمستان نشین در طبقه همکف یا پایین تر از حیاط بودند تا گرمای بیشتری را حفظ کنند. طاقچه ها و تزئینات بومی، از عناصر مهم در دکوراسیون این اتاق ها هستند.
• ایوان ها و تراس ها: ایوان فضایی نیمه باز است که معمولاً در مجاورت حیاط و بر روی محورهای اصلی آن قرار می گیرد. این فضا مکانی برای استراحت، دورهمی و لذت بردن از چشم انداز است و به عنوان یک فضای واسط بین داخل و خارج عمل می کند.

طراحی اقامتگاه بوم گردی فراتر از یک فضای اقامتی، تلاشی برای حفظ و نمایش غنای فرهنگی و زیست بوم یک منطقه است که تجربه ای اصیل و عمیق را به گردشگران هدیه می دهد.

تفاوت با هتل های سنتی

اقامتگاه های بوم گردی با هتل ها تفاوت های اساسی دارند. در حالی که هتل ها بر راحتی و امکانات مدرن تمرکز دارند، بوم گردی ها بر بافت سنتی، فرهنگ محلی و تجربه اصیل اقامت تکیه می کنند. تمرکز بر مشارکت جامعه محلی و استفاده از غذاهای بومی، از دیگر ویژگی های بارز این اقامتگاه هاست.

فضای داخلی ویلاها و اقامتگاه های اجاره ای: حس خانه دور از خانه

ویلاها و اقامتگاه های اجاره ای، برای اقامت های بلندمدت تر و ایجاد حس خانه دور از خانه طراحی می شوند. چیدمان داخلی اقامتگاه در این موارد باید دنج، شخصی و مجهز به تمام امکانات رفاهی یک خانه باشد.

• تجهیزات کامل: وجود آشپزخانه مجهز، فضای نشیمن راحت و امکانات خانگی مانند ماشین لباسشویی، برای اقامت های طولانی تر ضروری است.
• سبک طراحی انعطاف پذیر: طراحی باید به گونه ای باشد که طیف وسیعی از مهمانان را جذب کند؛ از این رو، معمولاً از سبک های مدرن یا کلاسیک با تزئینات کم استفاده می شود.

فضای داخلی اقامتگاه های دانشجویی: فضایی برای رشد و تعامل

اقامتگاه های دانشجویی، فضایی برای زندگی، مطالعه و تعامل اجتماعی دانشجویان هستند. فضای داخلی اقامتگاه دانشجویی باید ترکیبی از فضاهای خصوصی (اتاق های مطالعه و خواب) و فضاهای عمومی (سالن مطالعه، لابی، باشگاه) را فراهم کند.

• دوام و نگهداری آسان: با توجه به استفاده مکرر و گاهی بی ملاحظه، متریال ها باید بسیار مقاوم و نگهداری آنها آسان باشد.
• فضای الهام بخش: طراحی باید فضایی را ایجاد کند که به رشد آموزشی و اجتماعی دانشجویان کمک کند و محیطی آرام و در عین حال پویا برای زندگی مشترک باشد.

عناصر کلیدی در طراحی داخلی اقامتگاه

برای ایجاد یک فضای داخلی اقامتگاه مؤثر و جذاب، باید به جزئیات و عناصر مختلف طراحی توجه کرد. این عناصر با همکاری یکدیگر، کل فضا را شکل می دهند.

چیدمان و پلان فضا: اساس طراحی موفق

چیدمان داخلی اقامتگاه و پلان فضا، نقش بنیادین در کارایی و راحتی اقامتگاه دارد. زون بندی (تقسیم بندی) منطقی فضاها به خصوصی، نیمه خصوصی و عمومی، از شلوغی و تداخل کاربری ها جلوگیری می کند. بهینه سازی هر متر مربع برای حداکثر کارایی و راحتی، از اصول کلیدی در این بخش است.

• مسیرهای حرکتی: مسیرهای ورودی و خروجی، دسترسی به سرویس های بهداشتی، رستوران و سایر امکانات باید واضح و بدون مانع باشند.
• مقیاس و تناسب: مبلمان و تجهیزات باید با مقیاس فضا متناسب باشند تا نه فضا بیش از حد شلوغ به نظر برسد و نه خالی.

نورپردازی: هنر خلق اتمسفر

نورپردازی در اقامتگاه، فراتر از صرفاً روشن کردن فضا است؛ این هنر می تواند اتمسفر، روحیه و احساسات مهمانان را تحت تأثیر قرار دهد. ترکیب هوشمندانه نور طبیعی و مصنوعی، از اصول کلیدی است.

نور طبیعی

استفاده حداکثری از نور طبیعی از طریق پنجره ها، پاسیوها و نورگیرها، نه تنها به کاهش مصرف انرژی کمک می کند، بلکه حس ارتباط با بیرون و طراوت را به فضا می بخشد.

نورپردازی مصنوعی

نورپردازی مصنوعی شامل انواع مختلفی است:

• نور عمومی (Ambient): نور یکنواخت و فراگیر که کل فضا را روشن می کند.
• نور کاری (Task): نور متمرکز برای فعالیت های خاص مانند مطالعه یا کار (مثلاً چراغ مطالعه روی میز).
• نور تاکیدی (Accent): برای برجسته سازی عناصر خاص مانند آثار هنری یا دیوارپوش های خاص.
• نور تزئینی (Decorative): لوسترها و چراغ های دکوری که به زیبایی فضا می افزایند.

کنترل هوشمند نور و امکان تنظیم سناریوهای نوری مختلف (مثلاً نور ملایم برای شب یا نور روشن برای روز) به مهمانان این امکان را می دهد که فضای خود را شخصی سازی کنند. روانشناسی رنگ در اقامتگاه نیز با نورپردازی در ارتباط است؛ نور می تواند رنگ ها را روشن تر یا تیره تر نشان دهد و در نتیجه بر حس و حال فضا تأثیر بگذارد.

رنگ و بافت: زبان پنهان فضا

پالت رنگی انتخابی و بافت متریال ها، زبان پنهان فضا هستند که پیام های زیادی را به مهمان منتقل می کنند. روانشناسی رنگ در اقامتگاه به ما می گوید که رنگ های گرم حس صمیمیت و راحتی می دهند، در حالی که رنگ های سرد آرامش بخش هستند.

• پالت رنگی: انتخاب رنگ ها باید بر اساس هویت اقامتگاه، اقلیم منطقه و تأثیرات روانشناختی مورد نظر انجام شود. رنگ های طبیعی و خنثی اغلب انتخاب های خوبی برای فضاهای اقامتی هستند.
• بافت ها: استفاده از بافت های مختلف (مانند چوب، پارچه های مخملی، سنگ های خشن) عمق، گرما یا خنکی و حس لمسی خاصی را به فضا می بخشد.

متریال ها و پرداخت ها: پایه های طراحی

انتخاب متریال در اقامتگاه یکی از تصمیمات اساسی است که بر دوام، زیبایی، نگهداری، بودجه و پایداری تأثیر می گذارد. کفپوش ها، دیوارپوش ها، سقف ها و سطوح مختلف باید با دقت انتخاب شوند.

می توان با ترکیب متریال های مدرن و سنتی، فضایی منحصر به فرد و جذاب خلق کرد. مثلاً استفاده از چوب های روستیک در کنار سطوح فلزی صیقلی، تضاد زیبایی ایجاد می کند. در انتخاب متریال، باید به سهولت نظافت و مقاومت در برابر رطوبت و سایش نیز توجه داشت.

مبلمان و تجهیزات: راحتی و کارایی

مبلمان نه تنها باید راحت و ارگونومیک باشد، بلکه باید با مقیاس و سبک کلی فضا نیز هماهنگ باشد. طراحی اتاق خواب اقامتگاه به طور خاص نیازمند مبلمانی است که هم راحتی را تضمین کند و هم فضای کافی برای حرکت و ذخیره سازی فراهم آورد.

• تجهیزات هوشمند: استفاده از تجهیزات مدرن و هوشمند (Smart Gadgets) مانند سیستم های کنترل دما، نور و پرده ها، می تواند تجربه مهمان را بهبود بخشد.
• مبلمان چندکاربردی: در فضاهای کوچک، مبلمان چندکاربردی (مانند تخت هایی با کشوهای ذخیره سازی یا میزهایی که به میز کار تبدیل می شوند) بسیار مفید هستند.

هنر، اکسسوری و دکور: روح فضا

استفاده از آثار هنری محلی، صنایع دستی، گیاهان و عناصر دکوری، به فضا روح می بخشد و داستان و هویت اقامتگاه را بازتاب می دهد. این عناصر می توانند حس تعلق و ارتباط فرهنگی را در مهمانان تقویت کنند.

جزئیات کوچک، از انتخاب یک گلدان ساده تا یک تابلوی هنری اصیل، می توانند تأثیری بزرگ بر حس و حال کلی فضای داخلی اقامتگاه بگذارند و تجربه ای ماندگار را رقم بزنند.

روندهای جدید و چالش ها در طراحی فضای داخلی اقامتگاه

دنیای طراحی داخلی اقامتگاه ها دائماً در حال تحول است. درک روندهای جدید و چالش های پیش رو، به طراحان کمک می کند تا فضاهایی نوآورانه و آینده نگر خلق کنند.

تکنولوژی هوشمند: آینده در دستان ما

ادغام تکنولوژی هوشمند در فضای داخلی اقامتگاه، به سرعت در حال افزایش است. اتاق های هوشمند با سیستم های خودکار کنترل اقلیم و نور، و کیوسک های پذیرش خودکار، تجربه مهمان را مدرن تر و راحت تر می کنند. با این حال، باید به مسائل امنیت اطلاعات و حریم خصوصی در سیستم های هوشمند نیز توجه داشت.

طراحی بیوفیلیک: پیوند با طبیعت

طراحی بیوفیلیک در اقامتگاه بر ادغام طبیعت در فضای داخلی برای بهبود سلامت و رفاه مهمانان تمرکز دارد. استفاده از گیاهان زنده، آب نماها، نور طبیعی فراوان و متریال های طبیعی، می تواند حس آرامش و ارتباط با طبیعت را در فضای شهری یا حتی اقامتگاه های روستایی تقویت کند.

طراحی انعطاف پذیر و ماژولار: پاسخ به نیازهای متغیر

امکان تغییر کاربری فضاها و پاسخگویی به نیازهای متغیر مهمانان، از روندهای مهم است. طراحی انعطاف پذیر و ماژولار، به اقامتگاه ها اجازه می دهد تا با کمترین هزینه و زمان، فضاهای خود را بازآرایی کرده و به نیازهای جدید بازار پاسخ دهند.

شخصی سازی و تجربه گرایی: فراتر از انتظارات

مهمانان امروزی به دنبال تجربیات منحصر به فرد و شخصی سازی شده هستند. تجربه مهمان در طراحی داخلی، به معنای خلق فضاهایی است که فراتر از اقامت صرف، خاطرات و داستان های شخصی برای مهمانان ایجاد می کنند. این می تواند شامل ارائه خدمات شخصی سازی شده، امکان انتخاب جزئیات دکوراسیون یا طراحی فضاهایی باشد که احساسات خاصی را برانگیزند.

چالش ها

با وجود پیشرفت ها، چالش هایی نیز در طراحی داخلی اقامتگاه وجود دارد:

• محدودیت های بودجه و زمانی: پروژه های طراحی اغلب با محدودیت های مالی و زمانی روبرو هستند که نیازمند راه حل های خلاقانه و بهینه است.
• حفظ هویت و اصالت: در برابر جهانی شدن و تکرار طرح های مشابه، حفظ هویت و اصالت یک اقامتگاه، به ویژه در اقامتگاه های بوم گردی، یک چالش مهم است.
• نگهداری و مدیریت فرسایش: فضاهای اقامتی به دلیل استفاده مکرر، سریع تر فرسوده می شوند؛ بنابراین، طراحی باید با در نظر گرفتن سهولت نگهداری و مقاومت متریال ها انجام شود.

نتیجه گیری

طراحی فضای داخلی اقامتگاه هنری است پیچیده که تعادل میان زیبایی شناسی، عملکردگرایی و تجربه مهمان را هدف قرار می دهد. از اصول بنیادین مانند ارگونومی و پایداری گرفته تا رویکردهای خاص هر نوع اقامتگاه و عناصر کلیدی مانند نورپردازی و انتخاب متریال، هر جزئی در شکل دهی به یک تجربه اقامتی موفق نقش حیاتی دارد. درک عمیق از مخاطب هدف، هویت اقامتگاه و اصول طراحی، کلید خلق فضاهایی است که نه تنها نیازهای عملی مهمانان را برآورده می کنند، بلکه احساسات آن ها را برمی انگیزند و خاطراتی ماندگار برایشان می سازند. با تمرکز بر این اصول و توجه به روندهای جدید، می توان فضاهایی را ایجاد کرد که نه تنها زیبا و کارآمد هستند، بلکه داستان گو و الهام بخش نیز باشند.